|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (64)
Eklenme: 01.10.2018 13:58
Gül Bahçesine giren; gül kokar, güller toplar,
Gülde diken olanlar, duramaz, daim hoplar,
Nefsine ver sen firen, sırtına insin coplar,
Kanaati bulanlar, arama başka haplar.
MUHAMMEDİ TERİDİR; DAMLA DÜŞMÜŞ, TER OLMUŞ,
HİKMETİN EZBERİDİR, KOKMAYAN GÜLLER SOLMUŞ.
Kahırla aşk çekilir, sevdâkâr pazarında,
Fikir tohum ekilir, ibretle nazarında,
Hak kapıda beklenir, Adalet hızarında,
Yoğa varlar eklenir, saadet hazarında.
ÇEKEN BİLİR, ANLATIR; SEVDİĞİNİ TANITIR,
SECDEDE EL BAĞLATIR, FERYÂT İLE ANLATIR.
Âşığa Bağdat sorsan; kalkar, hemen gidilir,
Aşkı sevgiyle sarsan, Dua/Niyaz edilir,
Feryât edip bağırsan, netice hâl güdülür,
Bülbülleri çağırsan, bunu goncalar bilir.
SORAMAZSIN ÂŞIĞA, BAĞDAT YOLU KISADIR,
LOKMA DÜŞER KAŞIĞA, ELİNDEKİ ÂSÂDIR.
Ruj sürülü dudaklar, yırtık pantolon, bacak,
Otobüste kundaklar, evde hârâbe ocak,
Mason/Siyon odaklar, sonu böyle olacak,
Çin Malı oyuncaklar, çocuk sakat kalacak.
ASRIN MȖSİBETLERİ, BİZİ SARDI/SARIYOR,
BEKLE FELÂKETLERİ, ÂDEM İZİ ARIYOR.
Adalet Sarayları, karıncalar yuvası,
Unuttuk Halayları, oldu Harput Havası,
Zâhiri kalayları, yok ki ayran kovası,
Takip et olayları, kara tahta hâyâsı.
AVUTTUK KENDİMİZİ, “ATATÜRK YOLU” TUTTUK,
YIKTILAR BENDİMİZİ, MAZİMİZİ UNUTTUK.
Çıktı bir Reis geldi, İçte/Dışta düşmanı,
Tâbû/Perdeyi deldi, kanlı çıktı şişmanı,
Yolu/İzi güzeldi, siyâsette pişmanı,
Kendini Halka verdi, dedi “Bâtılı Tanı”.
ASRIN LİDERİ REİS, ÖMER’İN ADALETİ,
OLMASIN ASLA YE’İS, KAYBOLMAZ ÂSÂLETİ.
Tevhit/Vahdet yolunda, birleşelim Kardeşim,
Yaratan’ın “Ol!” unda, iman bizim can eşim,
Tek el ile kolunda, haykıracak gür sesim,
Melek Sağla/Solunda, sevap yazan nefesim.
ÂDEM’İN ÇOCUKLARI, İBRAHİM’İN MİLLETİ,
KORUYUN OCAKLARI, ŞERRİN OLSUN ZİLLETİ.
KEMÂLİ bir dost Şair, Hakkın yolundan çıkmaz,
İman/Ahlaka dair, binleri yazsa bıkmaz,
Daha niceler/Sair, seven gönüller yakmaz,
Kalemler olsun mâhir, Cihat Tahtını yıkmaz.
YARAB BİZİ AYIRMA, ÖLENE KADAR SENDEN,
ZÂLİMLERİ KAYIRMA, MÜMİNLER GİTSİN ÖNDEN.
KEMÂLİ
(2 EKİM 2018/SALI)
|
