“OSMANLI’NIN DİBÂCESİ” BURSA’NIN GELDİĞİ HALE BAKIN...
Eklenme: 17.06.2016 12:37
1969 Tarihinde Bursa’ya geldim. O tarihten bugüne kadar en fazla araştırması, kitabı, makalesi, şiiri, radyo/televizyon programları bulunan bir kimse olmanın Hakka dayanan gururunu yaşarım.
Bursa’yı anlatırken, yazarken, satır başları ile şu ifadeleri kullandım:
• BURSA; İstanbul’un fethinden sonra, ikinci büyük Fetih Destanının yazıldığı, hakikat uygarlığının beşiği,, öz medeniyetin yeşermeye başladığı, Allah’ın her çeşit tabii güzelliklerine sahip, ilmin, irfanın, imanın, kültürün ve hakikatin gözesidir.
• BURSA Avrupalıların “Bu eserler bir yazar tarafından yüz senede değil, bir üniversite kadrosunun üç yüz yılda yazabildiği eserlerdir” dedikleri İsmail Hakkı Bursevi gibi 161 eser sahibi¸ilim, felsefe, psikoloji. Ruh, siyaset, ahlak, metafizik, tasavvuf, edebiyat, şiir ve tefsir sahalarında derya alim, mütefekkir, beşinci makam olarak bilinen Emirsultan, kutupların kutubu Hazreti Üftâde, geyik ordularına hükmeden Geyikli Baba (Babasultan), gibi yetmiş bin veliyi sinesinde barındırır.
• BURSA bir vakıf şehridir. Topraklarının çoğu vakıf malı olup, Devr-i Sabıkta iki yüz bin vakıf eseri yağma edilmiş, yok pahasına satılmış, elden çıkarılmıştır.
• BURSA bir tarih ve aroma şehridir. Dört mevsim bir arada yaşanır. Yeşille mavi, sıcakla soğuk sular iç içedir. Oylat kaplıcaları ile. Bursa merkezinde bulunan tarihi kaplıcalar, başlı başına birer tarih hazinesidir.
• “Bursa’nın Kalbi” olarak bilinen ULUCAMİ; Dördüncü Osmanlı padişahı Yıldırım Bâyezıd (I.Bayezıd) tarafından, 25 Eylül 1396 tarihinde kazanılan Niğbolu zaferinin ganimeti ile yaptırılmıştır.
1395 (Hicri: 797) tarihinde yapımına başlanan cami, altı yılda bitirilmiş, 12 ayak üzere oturtulmuş, 31 kemerden meydana gelmiş olup, 56 x 68 metre ebadında, 3142,25 metrakare alana sahiptir. 41 ünlü hattat tarafından yapılan 105 levhanın dünyada eşi yoktur.
Ulucami’nin suyu, “Su Muhibbi” olarak bilinir, bu sudan 200 den fazla çeşme faydalanmıştır. 1890 yılında Hüdâvendigâr valisi Ahmet Münir Paşa hayratı olarak yaptırılan çeşme üzerindeki kitabede: “Velhasıl Bursa sudan ibarettir” ibaresi önemlidir.
Caminin ilk imamı Somuncubaba (Şeyh Hamid yapmıştır. Mimarı Ali Neccar olup, Moğol istilasında Aksak Timur atlarını ahır olarak buraya bağlamıştır.
Caminin o tarihlerde 700 kandille aydınlandığı, cami avlusunun kuzeyinde bulunan sahafhane çarşısı içinde MUVAKKİTHANE denilen yerde; Güneş-Ay-Yıldızlar sistemi ve hava tahminleri ile ilgili çalışmalar yapılmış, namaz vakitleri düzenlenmişti.
Tarihi levhaların alt kısımlarında yer alan: “Sultanlar yeryüzünde Allah’ın gölgesidir” ibaresi kapatılmış, zaman içinde camiye ait tarihi eser ve levhalar çalınmış, 1940 tarihinde savcılık emri ile bazı levhaların alt kısımları yağlıboya ile kapatılmıştır.
• Halide Edip, Falih Rıfkı ve Asım Us gibi yazarların kalemlerinden çıkma “İZMİR’DEN BURSA’YA” başlıklı derleme iyi okunmalı ve değerlendirilmelidir.
Büyük Yunanistan’ı kurmak, “Megali İdea” yı gerçekleştirmek için İzmir’e çıkan Yunanlıların tarihi mezalimi “Kara Kitap” olarak tarihimizde yerini alır. Sadece Bursa’da dört yıl, dört ay, dört gün işgalci olarak kalan, akla/hayale gelmeyen mezalimleri yapan Yunanistan Başbakanının oğlu Sofokles Venizelos’un Bursa işgalinde, yedek subay olarak ilk defa Osmangazi Türbesine gidip, kapıyı tekmeleyerek açtığı, sandukaya çizmesinin mahmuzuyla vurarak: “Kalk ey Osman!. Karşıma geç seninle vuruşayım. Gör milletinin halini..” dediğini, sonra da çizmesini sanduka üzerine koyarak bir resim çektirip Yunanistan’a gönderdiğini bilir miyiz?. (Bakınız: Münif Fehim, yazan: Tahsin Ünal. 20 Nisan 2008/Pazar.Zaman, Mustafa Armağan )
Savaş bitiminde Yunanlıların Anadolu’ya verdikleri zarar, tam 4 milyar lira, on bin şehit, on binlerce yaralı, dul/yetim/öksüz insan, yakılmış/yıkılmış şehirler. O tarihte piyasadaki toplam para miktarımız sadece 158 milyon lira idi.
Lozan’a giden heyetimize Yunanlılardan savaş tazminatı almadan dönülmemesi emri, tembihleri, tek kuruş alamadan ve bazı hakların verilmesi ile ihanete uğrayan bir milletin tarihi gerçekleri ile eli boş döndük.
Devir değişti, Lozan Barışı imzalandı. Cumhuriyet ilan edildi. Bir İngiliz Emperyalizmi olarak; Türk-Yunan yakınlaşması (!) duyulan bir dönem başladı. 1930 yılında, yani askerlerini denize döktüğümüzden sekiz yıl sonra Venizelos bir heyetle Türkiye’ye ziyarete gelerek, İnönü ile bir dostluk antlaşması imzaladı. Bu tarihte; Yunan başbakanının gönlü incinmesin diye, Dolmabahçe sarayında asılı bulunan ZONARO’nun tablosundan, yerde ölü yatan Yunan askerlerinin temizlendiğini Tarih Mecmuasında okuyoruz. 1933 yılında da, onuncu yıl kutlamalarında; o sırada iktidarda olmamasına rağmen Venizelos ve eşi ‘Şeref Konuğu’ olarak davet edilmiş, Çankaya’da krallar gibi ağırlanmıştı.
Yunan Mezalimi unutuldu, dostluk (!) çığlıkları atılmaya başlandı, Venizelos affedildi, ancak Sultan Vahdettin hâlâ hain olarak anlatılıyor, yazılıyor.
2005 Temmuz’un da Süleyman Demirel’in ağzından kaçırdığı: “Daha yüz yıl Vahdettin’in hain olarak bilinmesinin gerekli olduğu” şeklindeki talihsiz açıklamanın, Lozan’da verilen söz ve kapakları açılmayan dosyalar la ilgisi var mı?..
Günümüz Türkiye’sinde ayni barış ve yakınlık teraneleri devam etmiyor mu? Gemilerle Türkiye’ye gelen Yunanlı turistlere Türk lokumu dansözler ikram edilip, lokumlar dağıtılmıyor mu?. Sirtake oyununda Ege topraklarının Yunanlıların olduğu figürlerini nasıl izah edeceğiz? Yunan adalarındaki füzeler ile İzmir’i gösteren heykelleri nereye koyacağız?..Yunan ders kitaplarındaki Türk düşmanlığını, sabahlarda okullarda okunan “Megale İdea” yeminlerini, Yunan efsanelerini gelecek nesillere nasıl izah edeceğiz?
• 1927 tarihinde çıkarılan 1057 sayılı özel bir kanunla Osmanlı tuğraları ve sultan ismi geçen Osmanlı hanedanını öven bölümler türbe ve tarihi eserlerden çıkarılmış, koparılmış, kazınmıştır. Osmangazi türbesi giriş kapısında bulunan tuğra tarihi olmayıp, sonradan yapılmıştır.
• Osmangazi Türbesi önüne konulan İstiklal Harbi Şehitleri Anıtı üzerinde bulunan yazıda Yunan ismi yoktur. Tarihe Yunan mezalimi olarak geçen, iki sene, dört ay, dört günlük Yunan faciasından bahsedilmemektedir. “Burada yatan şehitler, Kadim Osmanlıyı yıkıp, yerine Cumhuriyeti kurmuşlardır” ifadesi ve hilali delip geçen bir ok resmi; düşündürücü ve utanç verici bir anıt olarak yıllardan beri buradan kaldırılamamıştır.(Şükürler olsun, mücadele, kavga ve gayretler neticesinde bu melânet, ucûbe anıt yerinden kaldırılmıştır.)
• Bursa’nın bir adının da “DARÜS SALTANAT-ÜL KADİME” (ESKİ SALTANAT MERKEZİ) olduğu, 1838 yılında Bursa’da buharla çalışan 50 ipek çözücü makinelerde, beşbin kadar dul/fakir/öksüz, Türk, Hıristiyan, ermeni çalıştığı, ihraç edilen ipeklerden beş yüz bin altın geldiği, Emirsultan Hazretlerinin asası ile çıkardığı suya: “AYNÜL ASA” denildiği, Nilüfer çayı kenarında yetişen NUFER (NİLÜFER) bitkisinden meşrubat yapıldığı, bir zamanlar Bursa'da üç bin hamam, üç yüz tarihi çeşme olduğu, Mudanya-Bursa demiryolu hattının 195 bin Osmanlı altınına mal olduğu, mahkeme kararıyla müteahhit La Porte ve Miribel’e onbin altın ödettirildiğini bilir miyiz?
• 6 Nisan 1326 tarihinde, Bizans İmparatoru 2.Antronikos Paleologos zamanında Osmanlılar tarafından fethedilen Bursa’dan gitmelerine müsaade edilen Rumlar, gemlik limanına kadar özel muhafızlarla götürülmüş, bütün eşyalarını almalarına müsaade edilmiştir.
• Osmangazi; 19 yıl beylik, 27 yıl da padişahlık yapan ender bir insandır. Lakabı FAHREDDİN olan sultan; hak ve adalet sahibi, ilim erbabı ve gönül sultanı olarak bilinir. İlk hükümet merkezi Karacahisar, sonra Yenişehir, 1326 tarihinde fetihten sonra Bursa ve ilk okunan ezan. Söğüt’te Haymeana’dan dünyaya gelen Osmangazi’nin oğlu Orhan’a vasiyeti unutulmaz: “Allah buyruğundan başka iş işlemeyesin. Bilmediğini şeriat ulemasından sorup anlayasın. Askerlerine iman ve ihsanı eksik etmeyesin. Asla zalim olma, âlemi adalet ile şenlendir. Cihadı terk etmeyerek beni şâdet. Bizim mesleğimiz Allah yolu ve maksadımız Allah’ın dinini yaymaktır. Yoksa kuru kavga ve cihangirlik davası değildir. Karahan Oğuz neslindensin, Hakkın bir kemter kulusun. İstanbul’u al Gülizar yap.” Vasiyetini yaptıktan sonra rahmete kavuşan sultan: Denizli bezinden bir sarık, bir at zırhı, bir tuzluk, bir kaşıklık, bir çift çizme, iki uçlu kılıç, bir tirkeş, tahta bir taht, bir mızrak, birkaç at, bir sürü koyun miras bırakarak tarih olmuştur.
• Hisardan şehrin diğer bölümlerine beş kapı ile çıkılırdı.
“HİSAR KAPI, KAPLICA KAPISI, ZINDAN KAPI ( 2 TANE) ve YER KAPI”. 1883 tarihinde yıkılan Osmanlı sarayı, bugün mevcut değildir.
•Bursa’da bir zamanlar 600 kadar mesire yeri vardı. Pınar Deresinden ismini alan PINARBAŞI mesire yeri, en önemli mesire yerlerinden biridir. Bur çok hamam, idare binası, işyeri, sokak çeşmeleri suyunu bu dereden alırdı.
• Bursa’da devlete ait 52 bin taşınmaz bulunmaktadır.
Maliye Bakanlığı, Milli Emlak Genel Müdürlüğünün faaliyet raporuna göre; günümüzde hazine adına tescil edilmiş bina sayısı 104 bin 651’e ulaşıyor. Hazineye ait gayrimenkullerin 351 bin 72’sini arsalar, 470 bin 535’ünü araziler, 140 bin 12’sini bağ/bahçeler, 1 milyon 65 bin 300’ünü tarlalar, 259 bin 932’sini de ormanlar meydana getiriyor. Mera, yaylak, kışlak, harman yeri ve panayır yeri gibi kamunun yararlanmasına tahsis edilen orta mallarının sayısı ile 67 bin 120’yi buluyor. Tarihi ve kültürel alanların sayısı ise; 3 bin 508 olarak kayıtlara yansıyor.
Hazineye ait gayri menkullerin kapladığı alan da 138 milyar 8 bin 820 metrekareye ulaşıyor. Bunun 95 milyar 376 milyon 722 bin metrekarelik bölümünün üzerinde ormanlar yer alıyor. Taşınmaz adedine göre, Konya, hazinenin en fazla taşınmazının olduğu il olarak ortaya çıkıyor. Burada hazineye ait 123 bin 510 adet mülk bulunuyor. Onu sırasıyla Konya, Kayseri ve Ankara izliyor.
Kapladıkları alan bakımından, devletin en fazla taşınmaza sahip olduğu il Balıkesir olarak gösteriliyor. 15 milyar 119 milyon metrekarelik yüz ölçüme sahip Balıkesir’in, 6 milyar 829 milyon metrekarelik bölümünü hazine taşınmazları oluşturuyor.
Devlet, hazine taşınmazlarının kapladığı alan .akımından İstanbul’un % 34,1’ine, Ankara’nın % 20,1’ine, Bursa’nın da % 25,6’sına sahip bulunuyor.
EVET: Bir zamanlar Bursa’nın vakıf arazilerinin çoğu devlete ait.
• BABASULTAN (GEYİKLİBABA), MÜRSEL PAŞA, SEFERIŞIKLAR KÖYÜ MAHMUD GAZİ, DUĞLUBABA gibi ihtifaller her yıl yapılmakta olup, on binler iştirak etmektedir. Ancak; yıllardan beri yapılan müracaat ve yazışmalara rağmen, bu gibi ihtifaller Kültür ve Turizm Bakanlı ihtifaller/festivaller listesine resmen alınarak, devlet eli uzanmamıştır. Bu yerlerle ilgili çalışmalar mevcuttur. Devlet eliyle kitap haline getirilebilir.
• Bursa’da mistik dispanserler ve tedavi merkezleri vardır. Gün ışığına çıkarılmalıdır.
• Bursa ile ilgili çok çeşitli araştırma ve çalışmalar yapılarak, kitaplar meydana getirilmiştir. EVLİYALARI VE ABİDELERİ İLE ŞEHİRLER SULTANI BURSA kitabının dördüncü baskısı için ilave çalışmalar yapılmaktadır, baskıya hazır bir hale gelmiştir. Bu eserin Devlet eliyle basılması düşünülebilir.
• Bursa; zehirli atıkların en çok atıldığı, acil tedbirlerin alınmadığı illerimizin başında gelir. BURSA ANADOLU Gazetesinin 1 Aralık 2007 sayısında “Yeşil Bursa” çöle dönmesin manşeti ile ilgi ve gerçek bir araştırma haberi yayınlanmıştır.
• Bursa’da altı cihangir padişahın türbeleri vardır. Bu sahada detaylı bir eser devlet eliyle basılmamıştır. Piyasada mevcudu bulunmayan İlhan Yardımcı tarafından hazırlanan “TARİHE MÜHRÜNÜ BASAN/BURSA’DA SALTANAT SÜREN OSMANLI SULTANLARI VE BURSA BİBLİYOGRAFYASI” isimli 1987 baskı tarihle eser yeniden basılabilir.
EVET, BURSA bu... Tarih böyle... Maziden kalan tahassür böyle.. Bugün acı bir gerçek olarak, beynelmilel Masonluğun üs merkezlerinden biri olarak oyun ve tuzaklar içinde.
Bazı medyanın dört sütundan verdiği: BURSA’DA 306 BİN KİŞİ SORGULANDI” haberi, gözden kaçmamalı, masaya yatırılmalıdır.
157 bin 167 araçtan, 8 bin 708’i hakkında cezai işlem uygulandı. 306 bin 533 şahsın sorgulandı. 795 hap, 1290 gram eroin, 4 bin 983.34 gram esrar, 42.46 gram diğer uyuşturucular ele geçirildi. Aranan 702 kişi yakalandı. Vurgunlar, şikâyetçiler, ölüm olayları, gasp, hırsızlık, dolandırıcılık, boşanma gibi daha nice Bursa ruhunun hak etmediği olaylar tehlike çanları halinde...İsmi Adalet sarayı olan binanın önünde bir zaman durun ve karınca gibi akan insanların halini gözden geçirin.
Ulu Şehir Bursa'yı bu hale getirenler kimlerdir?.. Bursa Medyası nasıl bir yayın politikası içindedir?.. Milletin seçtiği vekiller, neler yapar?.. Tek fert olsa bile bizler neler yaparız?... Bu soruların cevaplarını vermek zorundayız, çünkü Bursa’da yaşıyoruz...
Yazımı, anlayanlar için yine bir şiirimle bitireyim:
BURSA
Bursa’dan bahsedenler: “Altı üstünden canlı,
Evliyȃların yurdu, padişahlar otağı,
Sokmayın yaban kurdu, insanları çap/canlı,
Nefse isyan edenler, mert insanlar yatağı”
DERLER VE DE SÖYLERLER, HAKKIN VERİRLER BURSA!
“Bura cennet” demişler, Uludağ tepesinden,
Bin bir nȋmet yemişler, köyünden, ilçesinden,
Doğruyu söylemişler, Osmanlı lehçesinden,
Hep Hak’tan istemişler, niyaz dilekçesinde,
MEDENİYET GÖZESİ, DİBȂCE ŞEHİR BURSA!
Uludağ yamacında, Duğlubaba yerleşmiş,
Tebliğin amacında, sadece ayran içmiş,
Keşişlerle uğraşmış, nefsine kefen biçmiş,
Dergȃhına kavuşmuş, tarihte gelmiş/geçmiş,
FETİH ANA KAPISI, ECDATTAN MİRAS BURSA!
Kızıklar mesken tutmuş, sekiz ayrı bölgede,
İlim/irfanı yutmuş, hiç kalmamış gölgede,
Talebeler uyutmuş, rahlelerde bilgide,
Rahatlığı unutmuş, kaynakları belgede,
OSMANLI ESERLERİ, YEŞİLDEN ŞEHİR BURSA!
Elması var, narı var, bahçesi var, bağı var,
Goncalarda hȃrı var, efsaneler çağı var,
Kestanesi, karı var, lodosu var, dağı var,
Sevgilisi, yȃrı var, bohçası var, yağı var,
ANADOLU TOPRAKTA, EN GÜZEL ŞİİR BURSA!
“Yunan Mezȃlimi”nde, yakılmış ve yıkılmış,
Ehillerin elinde, yeniden de yapılmış,
Kalkınmanın selinde, tüm dünyada aklanmış,
Ȃşıkların telinde, şiirlerde paklanmış,
SÖĞÜT’TEN DOĞAN GÜNEŞ, HAYATI BULAN BURSA!
Osmangazi önüne”Utanç Anıt” diktiler,
Geçmiş ile dününde, yalan sözler ektiler,
Birlikle, bütününe, sanki sünger çektiler,
Helȃl olan sütüne zehir-zıkkım döktüler,
KALDIRIN BU ANITI, UTANCIN KALKSIN BURSA!
Tanpınar sağ olsaydı, ovaları görseydi,
Beton yığınlarında, yükselen binaları.
Bursa’da yaşasaydı, toprakları sürseydi,
Bugün,yarınlarında, elinde kınaları,x
KEMȂLİ BÖYLE YAZDI, VAKIFTA TALAN BURSA.
|