|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (293)
Eklenme: 07.11.2020 13:07
BEYİTLER
Bir yastıkta iki baş, kocasın ayrılmasın.
Dökülmesin damla yaş, gönüller darılmasın.
Yaşlar ersin kemâle, Dert/Belâ eksik olsun,
Sağlık gelmez ihmale, Lokman Hekim’i bulsun.
Huzur Evleri dolu, Ana/Baba, Yaşlılar.
Tutulsun Mazlûm kolu, beyazlamış kaşlılar.
KEMÂLİ’ler ne yapacak?, Gönül ağlar, kalem ağlar.
Tağut putları yıkacak, yazacak Tarihte çağlar.
Hayat şimdi ne haldedir?, Han sarhoş, Yolcular sarhoş.
Gidilemezler beldedir, tatlı meyveler mayhoş.
Dostlar/Yâren karantina, akrabalar gelmez oldu.
Binler ölü yer altına, nice ocaklar da soldu.
Bir gramlık bir korona, milyonca insan öldürdü.
Felaketi sen sor ona, verilen cevap güldürdü.
Hak’tan gelen bir mûsibet, kendimizi çek hesaba.
Bilinemez Sırr-ı Hikmet, daha büyükler gelecek.
Ne haldedir bak insanlık, hüsran/İsyanlar içinde.
Gün ortasında karanlık, izah edilemez biçimde.
Sabır/Metânetle dinle, elbet Hak dediği olur,
Sırtındaki yükle inle, Ecel gelir seni bulur.
Sudan çıkan balık olduk,t eker teker ölüyoruz.
Hayatımız Boran/Tipi, halimize gülüyoruz.
KEMÂLİ karamsar tablo, görünen köy hep böyle,
Kalemler değil ki biblo, yalan ise kalk sen söyle.
KEMÂLİ
8 KASIM 2020/PAZAR
|
