|
GÖNÜLDEN DAMLALAR ( 285)
Eklenme: 08.09.2020 14:55
“BENDEYAR” EKOLÜ İLE HİCİV/RUBAİLER
BİLİR MİYİZ HİKMETİ?
Ağustos’ta kar yağar, elbet var bir sebebi.
Sular büklüm burulur, Mevlâ isterse eğer.
Karınca erzak yığar, bilir miyiz hikmeti?
Bir gün hesâp sorulur, hayali Cihan değer.
TESÂDÜF BİR ŞEY YOKTUR, TEVÂFUK HAKKIN EMRİ,
HİKMET-İ SIRLAR ÇOKTUR, ZAMAN KIYAMET DEVRİ.
HALİ NE?
Bu Ümmetin hali ne?, Cehenneme yolcular.
Ehl-i Dünya haline Küheylân ister yular.
Baksana ahvâline, kirli akıyor sular.
Bakma Haram faline, seviniyor âdûlar.
KIYAMET KAPISINDA, MEVLÂ BİZİ AFFETSİN,
HALİMİZ YAPISINDA, DOĞRULAR NERE GİTSİN?
DRAGOSLAR ARAMIZDA.
Dragoslar aramızda, Fitne olur da gezerler.
Zangoç maskesi altında, tam bir Şedit örneğinde.
Fırsat bekler karamızda, mazlûmları hep ezerler.
Cennet Vatanın sathında, yılan olmuş çöreğinde.
DİRİLİŞ DİZİDE AKTÖR, ERTUĞRUL’A NE ÇEKTİRDİ,
HAÇLI ZİHNİYETİ FAKTÖR, NİFAK TOHUMLAR EKTİRDİ.
ÖTME ŞEYDÂ BÜLBÜL
“Ötme Şeydâ Bülbül, gül yarelenir.
Kırık Lâle/Sümbül, dil pârelenir.
Küheylan-ı Düldül, Aşk hârelenir.
Yiğit alır ödül, kat şâlenelir.
BÜLBÜLLÜK KOLAY MI, GİT GONCAYA SOR,
ZÂHİRİ KALAY MI, ATEŞTE BİN KOR.
ZÂLİM
Parayla oynar zâlim, kimseler doyuramaz.
Kanaat ehli Âlim, kểm kelâm buyuramaz.
Anlatılır eşkalim, düşmanları saramaz.
Âdil olursa Valim, zâlimlere yaramaz.
PARA EL KİRİ, GİDER; ESİR ALIR İNSANI,
DOYMAYAN DAİM İSTER, KABUL EDER İSYANI.
KORONA’DAN BETER!
Koronadan da beter, Zâni olmak değil mi?
İnsanlardan ne ister, isyankârlık değil mi?
Virüsü örnek göster, bin mûsibet değil mi?
Dağılsın kara sisler, zinakârlık değil mi?
KORONA GELDİ GEÇER, ZÂNİLER İŞ BAŞINDA,
MİLYONCA ÖLÜM BİTER, HARAM OLUR AŞINDA.
AHLAK
Ahlak yolda bulunmaz, Pazarlarda arama.
Hem de satın alınmaz, güvenme kumbarama.
Boşa kapı çalınmaz, akılda numarama.
Çayıra hiç salınmaz, girseler de harama.
MUHAMMED’İ BİR AHLAK, BAŞKA AHLAK İSTEME,
DİN-İ İSLÂM’DA AHLAK, AHLAKSIZI BESLEME.
TURŞU/PERHİZ...
Turşu/Perhiz ikili, Ana/Dana yanyana.
Başörtüsü çekili, yanında var Kaynana.
Ana kızın vekili, yapıyorlar Tantana.
Günah tohum ekili, bir de lazım Kaygana.
TOPLUMDA SAYISI ÇOK, BİR ŞEY DESEN KIZARLAR,
MANZARA BİNLERCE OK, EZBERLERİ BOZARLAR.
İNSANLAR ÇEŞİT ÇEŞİT
Bir baş üstünde ayak, Mevlâ güzel yaratmış.
Hak etmiyorlar dayak, Hikmet ile donatmış.
Akıllı, yanda Bunak, Fikirleri karartmış.
Kir dolu kara çanak, deme Şair abartmış.
İNSANLAR ÇEŞİT ÇEŞİT, AYRI GİDEN YOLLAR VAR.
ANLAMAZ HACI REŞİT, YANINDA DOLU AĞYAR.
ÜLKÜ
Ülkü Gönülde Dâvâ, Sevdâ çekenler bilir.
Aşkı verirse Mevlâ, tohumları ekilir.
Vatan olmazsa hava, kantarlara çekilir.
Ülkü değildir kavga, anıt olur dikilir.
“ÜLKÜCÜ” BİR NEFERDİR, BAYRAK OLUR YÜCELİR,
DÂVÂ İÇİN BEDELDİR, ARŞ KATI’NA YÜKSELİR.
DOKUZ BİN ŞİİR
KEMÂLİ dokuz binde, Mevlâ verdi yazıyor.
Ağyârlar kaldı kinde, emmârede azıyor.
Kötüler kalır inde, ne fse çukur kazıyor.
Hak arama kendinde, daima hayıra yor.
KABRİME GELİRSENİZ, BİR FATİHA OKUYUN,
MESAJI BİLİRSENİZ, TAŞI GEDİĞE KOYUN.
KEMÂLİ
09 EYLÜL 2020/ÇARŞAMBA
|
