|
UMUT VAR!
Eklenme: 08.07.2020 11:49
UMUT VAR!
Seni düşünmek bile, canıma can katıyor.
Yokluğun kara diken, can özüme batıyor.
Kavuşacağız elbet, hasretin dểm tutuyor.
İnancını yitirme, mahzûn olma nazlı yâr!
BU SABAH DA UYANDIK, DEMEK HÂLÂ UMUT VAR!
Geceyi yaşamazsan, gündüzü göremezsin.
Dikene katlanmazsan, gonca gül deremezsin.
Belâya sabretmezsen, huzura eremezsin.
Dünyanın düzeni bu, Kış’tan sonra İlkbahar.
BU SABAH DA UYANDIK, DEMEK HÂLÂ UMUT VAR!
Nar çiçeği üstüne, bak yağmurlar yağıyor.
Gece karanlığını, doğan Güneş boğuyor.
Bulutlar tohumlara, can suyunu sağıyor.
Pervazda güvercinler, bülbül güle işvekâr.
BU SABAH DA UYANDIK, DEMEK HÂLÂ UMUT VAR!
Kader beyaz kâğıda, ak kalemle yazılır.
Zannetme ki silinir, zannetme ki bozulur.
Prangalar kırılır, kördüğümler çözülür
Ne Mevlâ’ya âsi ol, ne talihe isyankâr,
BU SABAH DA UYANDIK, DEMEK HÂLÂ UMUT VAR!
Mûsibete namzettir; hem gedâ, hem ekâbir,
Dert varsa dermânı var, değilsek Ehl-i Kabir
Her şey vaktinde olur, sabır ille de sabır,
Eser bir deli Poyraz, ne buz kalır ne de kar,
BU SABAH DA UYANDIK, DEMEK HÂLÂ UMUT VAR!
İsmail GÜL
(FACEBOOK’TAN)
“BENDEYÂR” EKOLÜ İLE VERDİĞİ İLHAMLA
UMUT VAR!
Düşünce bir Tefekkür, Arş Katı’na bir elçi.
Yapılana teşekkür, verdiğin eli bil ki,
Anlayana Tezekkür, olamaz belki ilki,
Hasret yüzüne tükür, olma kurnaz bir tilki.
BULUTLAR ÜSTÜMÜZDE, YAĞMUR İÇİN UMUT VAR!
İnanç müminin zırhı, Dost ile Yâr, Arkadaş,
Yaşın geçse de kırkı, Boş durma, çalış, uğraş.
Soyun/Sopunla Irkı, olsun sana Tarih taş,
Söylesinhler zırıltı, Dava için gitsin baş.
MAHZȖN OLMA GÜL DOSTUM; GÜN DOĞACAK,UMUT VAR!
Şivekâr bir âşığın, sazda mızrâbı titrer.
Helal lokma kaşığın, onu da vermek ister.
Sevgi dolu maşuğun, ruhunu iman besler.
Sofrasında aşının, şükür doludur hisler.
KAN GÖLÜNDE ZÂLİMİ, HAK BOĞACAK UMUT VAR”
Gül goncasında diken, bülbül günlerce bekler.
Helal tohumumu eken, boşa gitmez emekler.
Derd-i Gam, Çile çeken, Ümit dolu dilekler.
Diriliş daha erken, tükenmiyor sinekler.
HÂZAN MEVSİMİ BİTTİ, BAHARLARA UMUT VAR!
Nâr içinde Nûr ara, Kelepçe/Pranga çöz.
Yüzün olmasın kara, Ezelde mayalar öz,
Gönülde açma yara, ocakta sönmesin köz.
Tevhit/Vahdetle sara, Allah’a verilen söz.
KADERDE YAZILAN OLUR, NEHÂRLARA UMUT VAR!
Dert veren yüce Mevlâ, dermânını da verir.
Çek daima “Lahavle”, ye’is üzüntün erir.
Zaman içinde Kavle, kötüden daha şerir.
Güller dikenden evlâ, paslanmaz çelik demir.
KEMÂLİ’LER OLDUKÇA, ŞİİRLERDE UMUT VAR!
KEMÂLİ (İLHAN YARDIMCI)
(08 TEMMUZ 2020/ÇARŞAMBA)
|
