|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (262)
Eklenme: 19.06.2020 12:18
BEYİTLER
Kınamayın Dostlarım; ne yer kaldı, ne de yâr.
Derviş bekler postlarım, bunu bilmez ki ağyâr.
Gönülde arslan yatar; Sevgi/Sevdâ sermâye,
Dostun dikeni batar, etmez ise himâye.
Akıl yaş da değildir, onu başlar da ara.
Dağ dibinde çeğildir, yüzleri eder kara.
Bülbüller figan eder, gülün haberi olmaz.
Mecnûn çöllere gider, Leylâ haberi almaz.
Ceylan gözlü bir güzel; Âşığı usandırır,
Sevdâsı olur özel; Dolandırır/Yandırır.
Yine kaşındı Yunan, kaşağıyı getirin.
Kaç parasın be ulan!, ahırına götürün.
Ecdâdı bilen Millet, Tarihi iyi bilir.
Peygamber izde Ümmet, Bâtıl/Şerden irkilir.
Sâbır Mümin’in kürkü, Şükür Rahmet sofrası,
Gönülde saklı Ülkü, asla olmaz tafrası.
Devirimci ne bilir, Hak/Hukuk/Adaletten,
Yobaz olur dikilir, haber yok asâletten.
Siyaset bulanırsa, hak Allak/Bullak olur,
Beyinler sulanırsa, akıl serden kaybolur.
Atalar var mezarda, Ruhlar Fatiha bekler,
İbret ile nazarda, mümin olduğun göster.
Nâr içinde Nûru gör, Nâr ile Nûr Haktandır.
Olma sağır kulak, kör, gelen ses uzaktandır.
Kerbelâ oldu Cihan, bebekler kan gölünde,
Huzur kalmadı bir an, binlerce hâr gülünde.
KEMÂLİ kalem ağlar, gözyaşları sel oldu.
Hâzan Mevsimi Bağlar, Gönülde sevgi soldu.
KEMÂLİ
( 20 HAZİRAN 2020/CUMARTESİ)
|
