EVDE MAHKÛM DUYGULARLA BEYİTLER
Eklenme: 12.06.2020 14:18
EVDE MAHKÛM DUYGULARLA BEYİTLER
Kara bulutları, kaldır aradan,
Hayal umutları, kullan sıradan.
Hakkın divanında, günahkâr başım,
Yunus’un Hanında, dökülür yaşım.
Kalem ona derim, hep hakkı yaza.
Helâl lokma yerim, bak Kış’la, Yaz’a.
Değirmenin çarkına, su gelmezse ne olur?
Bak sen “Gezi Parkı”na; kim kimi, nerde bulur?
Karpuz yatarak büyür, İnsan yatakta uyur.
Çocuk ne zaman yürür; cevabı sen ver, buyur.
Dünya iki kapı han, yolcular gelir geçer.
Derd-i Gam’ına dayan, hızar olur da biçer.
Kâmilin dilde kelâm, kurtarır insanları,
Cahilin elde kalem, yazdırır isyanları.
Ana/Baba bulunmaz, kaybedersen arama,
Ak saçlar var, yolunmaz; sakın bakma karana.
Çığ (ı)rından çıkan toplum, yolu kaybeden gençlik,
Top/Lop, bir de Poplum; köprüden nasıl geçtik?
Koltuk sıcak, bırakma; yaşın seksen olsa da,
Âşığa ateş yakma, sevdâsını bulsa da.
KEMÂLİ Beyit yazdı, evde mahkûm duygular,
Hak’ka giden niyazdı, tükenmiyor kaygu(ı)lar.
KEMÂLİ
12 HAZİRAN 2020/CUMA
( CUMAMIZ MÜBÂREK OLSUN,AYASOFYA İBÂDETE AÇILSIN.)
|