:: ŞİİR


Eklenme: 13.05.2020 09:47 


( “MAHKÛM DUYGULAR” LA…)
NAMAZ KIL
Abdestli gez, Namaz kıl; Temizliği dikkat et.
Allah verdi bir akıl, dediği olur elbet.
Menzil kervâna takıl, Ezelden sonra Ebet.
Dağ dibinde ol çakıl, Fikret/Şükret ve Sabret.
KORİNO YAKLAŞAMAZ, YAKLAŞSA DA NE YAZAR?
“KARA GÜN” AKLAŞAMAZ, İBRET İLE ET NAZAR.

ŞEYTANİ İĞFA
“Var mı bende de Virüs?” ; Şeytan’ın iğfâsıdır.
İçine düşerse kurt, melânet kopyasıdır.
Gözler duman,şişer avurt, san ki Dev Aynasıdır.
Harâbe oluyor Yurt, irâdenin yasıdır.
SAL ONU, AT ÇAYIRA; NİCE MÛSİBET GÖRDÜM,
MEVLÂM BİZİ KAYIRA, HAYALLE UMUT ÖRDÜM.

DERDİ ÇEKENLER BİLİR
Derdi çekenler bilir, hele deli olursa.
Hiç uyumaz dikilir, büyük belâ bulursa.
Uyurken de irkilir, hayatı kaybolursa.
Yan odaya çekilir, saldırıda kalırsa.
MEVLÂ VERMESİN BİR DERT, “SABIR GÖMLEĞİ” ÇOK ZOR.
HAYAT ÇİLESİ ÇOK SERT, ÇEKENLERİ GÖRME HOR.

ADI LOKMAN OLSUN!
Muhtacız bir hekime, adı Lokman olsun.
Derdi yanarız kime, arayıp onu bulsun.
Dermân ara derdine, Arasât’da da kalsa,
Bir pay çıkar kendine, selamı Lokman alsa.
HAYAT DURDU BU ZAMAN, NİCE LOKMANIMIZ VAR.
HER TARAF FERYÂT/AMAN, EN SÂDIK DOST İLE YÂR.




MUHTACIN HALİNİ SOR
Muhtacın halini sor, mazlûmun okşa başı.
Yakmaz seni ateş, kor; ıslanmaz kirpik. Kaşı.
Hayr-ı Âlamet’e yor, sırtında Vebâl taşı.
Görme insanları hor, yediden yetmiş yaşı.
RAMAZAN YAKLAŞIYOR, MÛSİBET BELÂ BİTER,
GÖNÜLLER PAYLAŞIYOR, MEVLÂ GÜZELİ İSTER.
DEMOKRASİ
Demokrasi saklambaç, oyununa benzedi.
Uzaklaş oradan kaç, nice insanlar yedi.
Siyasette daha aç, miyavlayan bir kedi.
Zalim elinde kırbaç, “Sam Amca” böyle dedi.
YILLARCÇA YUTTURDULAR, “DEMOKLASİN KILICI”,
HARAMLAR YUTTURDULAR BULDULAR ÇOK ALICI.
KOMŞU
“Komşu Külüne Muhtaç” , Medeniyetten geldik.
Gelenlere kapı aç, yok olsa veren eldik.
Virüsten korkudan kaç, hak emri kökten deldik.
Kalmadı başlarda saç, şüpheye gönül verdik.
KORONA DENEN BELÂ, TOPLUMDA ÇATI YUVA,
BU DÜNYA MEYİL MALA, KİM YARAMIZI SARA?
DUA
Yarabbi sana geldik, gidecek yerimiz yok.
Emir/Nehyini deldik, sırtımızda günah çok.
Vahdet ile tek eldik, rahmetinle olduk tok.
Cihada gönül verdik, okuyan oluyor şok.
BOŞ ÇEVCİRME KAPINDAN, MÛSİBET/BELÂ KALDIR,
ŞİFÂ/RAHMET HAPINDAN, SAĞANAK OL DA, ALDIR.
DAMLALAR DÖKÜLÜYOR
Damla Damla gönülden, KEMÂLİ kaleminde,
Dikenli olan gülden, Cümleler Âleminde.
Âhenkler var her dilden, Aşk ile her dêminde.
Mızrâb-ı Âşık telden, Fâzilet erdeminde.
MEVLÂ NÂSİP EDİYOR, DAMLALAR DÖKÜLÜYOR.
KALEM HAKKA GİDİYOR, ŞİİRLER SÖKÜLÜYOR.
KEMÂLİ
(07 NİSAN 2020.SALI. BERAT GECESİ)

 
Diğer Şiirler

* YANGIN VAR!
* HADDİNİ BİL!
* GÖNÜLDEN DAMLALAR ( 236)
* GÖNÜLDEN DAMLALAR (235)
* GÖNÜLDEN DAMLALAR (230)
* PARA ALMAZ…
* MADDİ SIKINTI
* GÖNÜLDEN DAMLALAR ( 317 )
* GÖNÜLDEN DAMLALAR (315)
* GÖNÜLDEN DAMLALAR ( 310)


Tüm Şiirler

 
© 2006 - 2024 İlhan YARDIMCI
Tasarım & Yazılım Sinan Eldem