|
“BENDEYÂR” EKOLÜ HİCİV/RUBAİLER (YENİ)
Eklenme: 21.10.2019 12:37
EŞKİYA
Eşkıya dağa çıkardı,
Bu zaman her yerde hazır.
Nice yuvalar yıkardı,
Şimdi zâlim emre nazır.
İÇİMİZDEKİ EŞKİYA,
NEFİSLERİ AL ASKIYA.
GÖNÜL
Nedâmet etme gönül, Aşk-ı Tövbe unutulur.
Sevdâya gitmez gönül, sevgilerde yutulur.
Toprakta bitmez gönül, çevrede unutulur.
Hakkı işitmez gönül, gafletle uyutulur.
SANA KÜSKÜNÜM GÖNÜL, YALNIZ BIRAKTIN BENİ,
AŞKA DÜŞKÜNÜM GÖNÜL, TERKE ETMEM ASLA SENİ.
AŞK
Aşk ekilen bir tohum, Sevdâ ile yeşerir.
Âşık bilir her zaman, Çile/Gam çekse bile.
Binlerce düğüm boğum, Gönüllere döşenir.
Hayatı Feryat/Aman, Mecnûndur düşer dile.
AŞK-I HİCRÂN DİLLERDE, ÂŞIK OLUR ÇÖLLERDE.
DİKEN ARA GÜLLERDE, SUNALAR GÖR GÖLLERDE.
SABIR/ŞÜKÜR
Sabır çelik eritir, Şükür katmerli olur.
Şükür ondan beridir, İman-ı Kâmil bulur.
Helâl alın teridir, tüm kaygılar kaybolur.
Kitaptaki yeridir, bilmeyene aybolur.
SABIR/ŞÜKÜR HAZİNE, HARCAMAKLA HİÇ BİTMEZ,
BU MİLLETİN HALİ NE, KÖR GÖZ, KULAK İŞİTMEZ.
İZ ARARKEN ISLANDIK
Bu Dâva yollarında, iz ararken ıslandık.
Vahdetin kollarında, Cihat yapan kıskandık.
Mevlâ’nın “Ol!..” larında, Rahmetine yaslandık.
Bir ömür yıllarında, seksen yılda yaşlandık.
PEYGAMBER, HAK YOLUNDA; KİTÂBȖLLAH EMRİNDE,
MELEK SAĞLA/SOLUNDA, KAOS ASRI DEVRİNDE.
YEMİN ETTİK BİN KERE!
Yemin ettik bin kere, bu Dâva çıkmaz sokak.
Diken/Kaya döşenmiş, nârdaki nûrlu ocak.
Ayak basılan yere, Diyar-ı Hasret bucak.
Nakış/Oya işlenmiş, bunu bilemez korkak.
YEMİN OLSUN ALLAH’A, DÖNMEYİZ NȖRLU YOLDAN,
YÜZ SÜRERİZ DERGÂHA, GİDERİZ İKİ KOLDAN.
YEMELİ KEMÂL PASTA
Çiğ olanlar pişmeli, Âdem oğlu da böyle.
Onur ile şişmeli, Dost/Yâr var ise öyle.
Ağyâr ile küsmeli, Umudu kesme, düyle.
Kulaklar işitmeli, doğru olanı söyle.
ŞAİR OLAN BİR DOSTUM, ŞÖHRET ÇİĞİNDE HASTA,
ONU BEKLİYOR POSTUM,YEMELİ KEMÂL PASTA.
ŞÖHRET-İ GÖMLEK
Şöhret-i Gömlek giyen, nice insan tanırım.
Hep kendine isteyen, yanında uzanırım.
“Ene” sini besleyen, yokluğu kazanırım.
Menfaati sesleyen halinden utanırım.
GİYME SAKIN GÖMLEĞİ, GİRME DİPSİZ KUYUYA,
HATIRLANIP ÖLMEYİ, DALMA GAFLET UYKUYA.
DÜNYA TADI
Dünya tadı, bal tadı; kandırır ve aldatır.
Düşünsene ahfadı, neler neler anlatır.
Mâziden gelen yâdı, kimler sana tanıtır?
Kararı verse Kadı, zaman olur ağlatır.
ALTINDA ZEHİR OLSA, ÜSTÜ YİNE BAL TADI.
GENÇLİK ÇAĞLARI SOLSA, YİNE BİZİ ALDADI.
SEVDÂLISI
Dâvanın sevdâlısı, kaldı Köroğlu/Ayvaz.
Tahassür ile ara; Leylâ/Mecnûn nerede?
Kat/Yat ile Yalısı, insanlar oldu aymaz.
Lokman bekliyor yara, sazan ara derede.
YALNIZ KALDIK İKİMİZ, KALEM İLE BİR DE BEN.
KAN AĞLIYOR İÇİMİZ, SARARDI, SOLDU AK TEN.
KEMÂLİ (İLHAN YARDIMCI)
21 EKİM 2019/PAZARTESİ
|
