|
“BENDEYÂR” EKOLÜ, HİCİV/RUBAİLER
Eklenme: 10.10.2019 13:45
KİRALIK
Kiralık Beyinler, Bâtıl emrinde.
Bulanık Zihinler, dipsiz Derinde.
Şer olan emirler, Şeytan yerinde.
Paslandı demirler, zaman fevrinde.
KİRALIK DÜKKAN/EV, LEVHA ASILI,
HAKİKAT/DOĞRU SEV, KOPYA BASILI.
BEKLERİZ
Bekleriz Baharı, buzlar eridi.
Özledik Dost/Yâri, Hasret kemirdi.
Feryâd-ı Efkârı, kazan devirdi.
Bırakın Ağyârı, dostu çevirdi.
BEKLERSEN O GELİR, HASRETİ BİTER.
SABIRLAR YÜCELİR, ŞÜKÜRLE BİTER.
SORSANA
Sorsana kendine, aslın nereden?
Sel akar bendine, hızla dereden.
Danış efendine, binler kereden.
Aldırma derdine, bil ezbereden.
SORANLAR YOL ALIR, MENZİLE GİDER.
GİTMEYEN GEÇ KALIR, BİR ÖMÜR BİTER.
YARATMIŞ
Yaratmış İnsanı, Ahsen-i Takvim.
Akılda Nisyânı, olanda vâhim.
Yaparsan İsyanı, her zaman, daim,
Tövbeyle Pişmanı, Kurtuluş kaim.
YARATILAN GÜZEL, YARATANI BİL,
OLSUN SANA ÖZEL, İSYANDAZ İRKİL.
KALEMLER KİRLİ
KEMÂLİ Zerreden, Şems’e kadar,
Habbeden/Kürreden, gösterir Radar,
Nerede hükmeden, kalem o kadar.
Düşünen/Fikreden, akılda astar.
KAFİYE ÇİLESİZ, KALEMLER KİRLİ,
VİCDANLAR LEKESİZ, YAZAR ŞİİRLİ.
KEMÂLİ
NOT:
“AHSEN-İ TAKVÎM”
“Ahsen-i takvîm” ifadesi, “Andolsun ki biz insanı en güzel şekilde yarattık” (et-Tîn 95/4) meâlindeki âyette geçmektedir. Yaratıkların en mükemmeli olan insandaki güzelliğin kaynağı, bazı âyet ve hadislerde dile getirildiği üzere, Allah’ın onu “tesviye etmesi”, “kendi eliyle” yaratıp ruhundan üflemesi (bk. Sâd 38/72), kendi sûreti üzere yaratması (bk. Buhârî, “Eẕân”, 11; Müslim, “Birr”, 32) ve onu yeryüzünde kendine halife kılmasıdır (bk. el-Bakara 2/30). İnsan, bazılarına göre hem ruh hem beden, bazılarına göre ise sadece ruh yönünden yaratılmışların en güzelidir. Birincilere göre ruh güzelliği daha önemli olmakla beraber, o vücut ve şekil itibariyle de yaratılmışların en güzelidir; tam mânasıyla mükemmel bir varlıktır. İkinci görüşü savunanlara göre illiyyîn*de ruh olarak en güzel şekilde yaratılan insan daha sonra beden kafesine konularak “esfeli sâfilîn” denilen madde âlemine indirilmiştir (bk. et-Tîn 95/5); tekrar ilk ve en güzel şeklini elde etmek için çabalamaktadır.
Abdülkerîm el-Cîlî’ye göre insanın kâmil ve en güzel oluşunun sebebi, “Hakk’ın nüshası” olmasıdır. İnsanın sahip olduğu fevkâlade güzelliği hem ilâhî, hem beşerî aşkın kaynağı olarak gören sûfîler bu güzelliğe duyulan mecazi aşkı hakiki aşkın vasıtası saymışlardır. SÜLEYMAN ULUDAĞ
BİBLİYOGRAFYA
Buhârî, “Eẕân”, 11; Müslim, “Birr”, 32; Baklî, Abherü’l-ʿâşıḳīn, Tahran 1981, s. 33, 42; Fahreddin er-Râzî, Tefsîr, İstanbul 1308, VII, 614; İbnü’l-Arabî, el-Fütûḥât, I, 274; Necmeddîn-i Dâye, Mirṣâdü’l-ʿibâd, Tahran 1353, s. 39; Abdülkerîm el-Cîlî, el-İnsânü’l-kâmil, İstanbul 1300, II, 63; Sarı Abdullah, Semerâtü’l-fuâd, İstanbul 1288, s. 26.
|
