|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (176)
Eklenme: 30.08.2019 12:59
BİR NESİL
Yetişmiyor bir nesil, Kimlikte Bûhrân büyük.
Gençlik yelpâze gibi; dön oyana, buyana.
Kaskatı ol da kesil, vebâl dolu belde yük.
Feryâtlar Boran/Tipi; ediliyor tantana.
TEVHİT/VAHDETTE NESİL, YETİŞMEZSE KARANLIK.
TABȖLARI KALDIR, SİL; SONRA GELİR AYDINLIK.
AĞAÇ
İlk beşik, Kapı eşik, Teneşir/Tabutumuz.
Ağaç Rahmet-i Varlık, Kâinat’ın hem süsü.
Hayata eder eşlik, böyle bir Mabûdumuz.
Ormanlar da Uygarlık, Medeniyet köprüsü.
KIYAMET KOPSA BİLE, BİR AĞAÇ DİK TOPRAĞA.
AĞACI GETİR DİLE, MEYDAN VERME AHMAĞA.
YOKSUL/ZENGİN
Yoksulun her halinden, Zengin olan anlamaz.
Sırrı söylemez Yoksul, haykırır durur zengin.
Çirkinin eşkalinden, güzel olan kavramaz.
Emek ister her mahsül, gayretler daim engin.
YOKSUL/ZENGİN ET TIRNAK, ZÂHİR AYIRAMAZSIN.
EŞİT DEĞİL BEŞ PARMAK, NEFSİ KAYIRAMAZSIN.
PARA
Para elllerin kiri, insan için imtihan.
Esir olursa kimse, çarmığa gerilirsin.
Kanaat olsa pȋri, edilmez tân ile zân.
Kalın olursa ense, tokat ile erirsin.
PARA SEN DE ARAÇTIR, AMAÇ DEĞİLDİR ASLA.
TEKMEYİ VUR, ARAŞTIR; YOKLUK İLE KIYASLA.
SANAT
Sanat neye diyorlar, Sanatkâr nasıl biri?
Toplum için değilse, neye yarar bilinmez.
Asıl hakkı yiyorlar, Sanat paklamaz kiri.
Secdelere eğilse, Zihinlerden silinmez.
SANAT ZAMANA GÖRE, ÇELİK/ÇOMAK OYUNU,
HAKİKATİ KİM GÖRE, ÖLÇSE ONUN BOYUNU.
NEFİS
Nefis her şeyi ister, Şeytan’ın arkadaşı.
Tövbe İmanı besler, Arş’ın katına taşı.
Tükenmez hiç hevesler, bırak gitsin oynaşı.
Gaipten gelir sesler, kazan bir lokma aşı.
NEFİS BESLER, HEP İSTER; İSLÂM KAPISI AÇIK,
ŞEYTAN GELİRSE GÖSTER, DEMEZLER SANA KAÇIK.
EVLAT
Evlat Hayat direği, yıkılırsa bitersin.
Boş bırakma Mereği, düşmandan ot istersin.
Eşya dolu Tereği, yenilerle beslersin.
İman dolu yüreği, Tevhit ile seslersin.
ARKADAŞ, BİR DE EVLAT; YIKILMAYAN DİREKLER.
DEVAM EDİYOR HAYAT, BOŞA GİTMEZ EMEKLER.
KANAAT
Karıncadan ibret al, Yaz’dan Kış’ı hazırlar.
Arı yemez, verir bal; ibret ile nazarla.
Hikmet olan yerde kal, gelen seni azarlar.
Kör olma, olma sen lal, mezarını kazarlar.
KANAAT BİR SERMÂYE, DAİMA KAZANIRSIN.
MEVLÂ EDER HİMÂYE, RAHATÇA UZANIRSIN.
EDEP
Akıl olan yerde var, yoksa çekilir gider.
Edepsiz olur “davar” daima almak ister.
Oyalar, aklı savar; Akılı edep besler.
Edepsiz elin ovar, gelir bin türlü sesler.
“EDEP YA HU!” DEMİŞLER, İLM-İ KELÂM VERMİŞLER,HELÂL LOKMA YEMİŞLER, ÖNÜMÜZE SERMİŞLER.
TÜKENMEZ
KEMÂLİ’ler tükenmez, Allah eksik etmesin.
Her kuşun eti yenmez, helâl olan bitmesin.
Dostun sitemi dinmez, yaban ểle gitmesin.
Yiğit eşeğe binmez, Küheylan işitmesin.
YAZIN, OKUYAN ÇIKAR; YOKSA MȊZÂNA GİDER,
DAMLA DERYÂYA AKAR, YARATAN BÖYLE İSTER.
KEMÂLİ
30 AĞUSTOS 2019/CUMA
(CUMANIZ MÜBÂREK OLSUN, FİTNE ATEŞİ SÖNSÜN!)
|
