|
DÂVÂ ( İNANAN YAZAR/ŞAİR/HÂTİPLERE)
Eklenme: 18.07.2019 13:00
DÂVÂ
( İNANAN YAZAR/ŞAİR/HÂTİPLERE)
DÂVÂ için önder olmak,
Gayenin ucundan tutmak.
Uğrunda sararıp/Solmak,
Helâl lokmaları yutmak.
ER KİŞİLERİN İŞİDİR,
KIRILAN AZI DİŞİDİR.
DÂVÂ Hor ve Öksüz,
Mesûliyet taşır kimse,
Çile/Gamla dolu nesne,
Tokata hazırsa ense.
TAŞ ALTINA ELİNİ SOK,
SIKIŞINCA OLMAYIN ŞOK.
DÂVÂ için bedel lâzım,
Bunu bilsin Paşa Kâzım.
Altında kalan enkazım,
Feryât ile söyler sazım.
BEDEL OLUR KANLA/CANLA,
TEMELİNDE AŞK İMANLA.
DÂVÂ Hira Dağdan büyük,
Boş görenler olur küçük.
Sȋnelerde açtar höyük,
Olmaz Mümin sırtında yük.
GÜNEŞ DOĞAR HİRA DAĞDAN,
İNSAN YTİŞİR BU BAĞDAN.
DÂVÂ büyük derdi Hocam,
Ulu Çınar, köksüz Hocam.
Kervân yolda, yüksüz Hocam.
Münâfıklar, yüzsüz Hocam.
TÂLİP OLDUK BU DÂVÂYA,
HAZIRIZ CİHAT KAVGAYA.
Hâkimin elinde Dâva,
Adalet olmazsa hava.
Gülistenda siyah karga,
O zaman bitmiyor kavga.
ADALETLİ HÜKÜM KARAR,
ÂDİL OLMAZ İSE ZARAR.
DÂVÂ lafla değil kaim.
Mülkün temelidir daim.
Aç halinden anlar sâim.
Kelepçeli ise vâhim.
GÖNÜLLERE HAPSEDİLSE,
CEZÂ ALIR MI HİÇ KİMSE?
DÂVÂ düz ovada yokuş,
Yüce Dağ başından bakış.
Damlanın Deryâya akış.
Reis ol, Millete yakış.
DÂVÂ PEYGAMBERİ İZDE,
SECDELERDE NASIR DİZDE.
DÂVÂ ekilen hak tohum,
DÂVÂ ekilecek toprak.
DÂVÂ Rütbe, Cihat, boğum.
DÂVÂ Şehide son yaprak.
DÂVÂ DİRİLİŞE SANCI,
DÂVÂYOLCULARA HANCI.
KEMÂLİ’de DÂVÂ Kalem,
Bahçede kırıldı lâlem,
Şahit olsun cümle Âlem.
Hazırlandı son irsâlem.
KALEM İÇİ BOŞSA AĞLAR,
KURUR MAHSÜL VEREN BAĞLAR.
BOŞA GEÇER ASIR / ÇAĞLAR.
GEÇİT VERMEZ ULU DAĞLAR.
ERİR CİĞERLERDE YAĞLAR.
KEMÂLİ
19 TEMMUZ 2019/CUMA
(CUMANIZ MÜBÂREK OLSUN, FİTNE ATEŞİ SÖNSÜN!)
|
