|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (151)
Eklenme: 01.07.2019 14:08
UYUTTULAR
Ninniyle uyuttular, Beyinler yıkadılar.
Bâtıl yolu tuttular, Tâbular çıkardılar.
Haramları yuttular, aynalara baktılar.
Ecdâdı unuttular, eserleri yaktılar.
YALAN/DOLAN NİNNİLER, ANA KUCAĞI DİKEN,
UNUTULMAZ KİRLİLER, ŞERRİN TOHUMU EKEN.
YILAN SOYLU
Yılan Soylu bir adam, Kemâlist maskesi var.
Mânayı etti idam,Vatanı Rusya diyar.
Şerefsiz, hem de cüdam, lağım pisliği mȋyâr.
Anası belli madam, fâhişelere ayar.
ELDE GEZER TERTEMİZ, HEYKELİNİ DİKTİLER,
DOMUZDAN DAHA SEMİZ, ŞAİR TOHUM EKTİLER.
MÂSȖM
Çocuk doğarken mâsûm, gelir kirli dünyaya.
Ana/Babası mahzûn, benzemezler fenâya.
Bilinirse de maznûn, benzer bazen danaya.
Zavallı, hem de mazlûm, el atsan can kanaya.
TEHLİKE SONRALAR DA, REŞİT ÇAĞA GELİNCE,
SUÇ ARA BURALARDA, AŞAĞI İN DERİNCE.
KARIŞIK
Hem zehir, hem zemberek, karışık olan fikir,
Fareye kalır merek, bekleme ondan zikir,
Kitaplar dolu terek, olmazsa eğer şükür.
Dayanmaz buna yürek, tümsekten çıkmaz tekir. (e)
KARIŞIK BİR ZAMANDA, RUP KÖKÜ PERPERİŞAN,
FERYÂT İLE AMANDA, KALMADI ŞÖHRETLE/ŞAN.
EŞME
Hindi gibi kabarma, davul olup da şişme.
Haram malı aparma, mazlûm yarası deşme.
Suçsuz kafalar yarma, olma su akmaz çeşme.
Destûrsuz bağa varma, kimseye çukur eşme.
KİBİR BEDENDE YARA, GURUR HEP EDER KARA,
BENZEME SAKIN MÂRA, DÜŞERSİN DAİM DÂRA.
BEKLE GÖR
Bekler isen görürsün; aç gözünü, iyi bak.
Menzil için yürürsün, uzaklar gelmez Irak.
Gönüle Aşk bürünsün, sende ol ona çırak.
Kötü yerde sürünsün, Hakkın emrine bırak.
BOŞ DEĞİL BU KÂİNAT, YETER Kİ PAYINI AL,
EBET VARDIR HAKİKAT, HADDİNİ BİL, ORDA KAL.
KALEM
Kalem Kılıçtan keskin, yazar ise Hakikat.
Kelâmı eder teskin, kurar o kim bârikat.
Mürşit olmayan netsin, kambur olsa Tarikat.
Otursun feryât etsin, yoksa onda mârifet.
KALEM BOŞSA, HEP AĞLAR; SAZLIKTA KAMIŞ GİBİ,
DAİMA KASVET BAĞLAR, OLUR BORANLA/TİPİ.
EN ÜSTÜN VARLIK
Ruh yapısı sağlamsa, İnsan en üstün varlık.
Gönül içten ağlarsa, zâhiri çeker darlık.
Sevdâ yı Aşk bağlarsa, bunu çekemez Çarlık.
Coşar/Taşar çağlarsa, işte asıl Uygarlık.
“RUHSUZ” DENEN BİR KİMSE, MAYADA ÇÜRÜK OLAN,
İZAHI GÜÇ BİR NESNE, MÂNALARDA KAYBOLAN.
UZATTIN HA!
KEMÂLİ uzattın ha!, Şiirin sonu gelmez.
Damla yarışı sürer, Deryâya varmak için.
Yazdın, hem söyledin ya, vefâsız bunu bilmez.
Defterin bir gün dürer, sormazsın neden/niçin?
UZATMA, KISA OLSUN; MESAJ YERİNİ BULUR,
KOKMAYAN GÜLLER SOLSUN, KEMÂLİ UNUTULUR.
KEMÂLİ
(2 TEMMUZ 2019/SALI)
|
