|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (87)
Eklenme: 31.12.2018 12:24
TOPRAK
Üzerine bastığın, “Kara Toprak” değil mi?
Un eleyip astığın, dağ dibinde çeğil mi?
Yorgan ile yastığın, tahammüle meyil mi?
Avare dolaştığın, nefsin için siğil mi?
BALÇIKTAN YARATILDIN, TOPRAĞA DÖNECEKSİN,
HİKMETLE DONATILDIN, ÖLÜMÜ GÖRECEKSİN.
Toprakta Şehit yatar, sayısı çok ölüler,
Diken eline batar, acı çeker gönüller,
Derd-i Gam katar katar, bülbülü bekler güller,
Hem alır, hem de satar, sayılı geçen günler.
ATILAN TOHUM BİTER, SU/HAVA/GÜNEŞ BEKLER,
GAYRET-İ EMEK İSTER, BOŞA GİTMEZ EMEKLER.
Toprak yerinde Dost/Yâr, tevâzûda sâdıktır,
Bunu bilemez ağyar, varsa maya, hazıktır,
Alır götürür rüzgâr, emeklere yazıktır,
Cemâli görse didâr, sevdâlarda azıktır.
“TOPRAK BOL OLSUN” DERLER, MÂNAYA HAKARETTİR,
ÖLÜ ETİNİ YERLER, GIYBETTEN İBÂRETTİR.
Toprak içinde mezar, “Kabristan Sarayı”dır,
İbretle edin nazar, Yıl/Hafta sayılıdır,
Kanaat olsun hızar, Adalet saygılıdır,
Kurulur mezat Pazar, satılan kaygılıdır.
MİSAFİRLER BİRLEŞİR, TOPRAK OLUR İKRAMI,
BÖCEK/ÇIYAN DİKLEŞİR, DÜŞÜNMEZLER ZİYANI.
Toprak Dünyada örtü, nebatatın bahçesi,
Hayvanat, binler börtü, sırla dolu bohçası,
Hem de güzel görüntü, Edebiyat Lehçesi,
Ruhlara olan dürtü, Arş Kat’a dilekçesi.
TOPRAĞI EŞERKEN GÖR, ZERRELER BİR FABRİKA,
İMANI FİKİRLE ÖR. OLACAK BİN HARİKA.
Toprak fışkırdı yerden, Siperlerde Mehmetler,
Rahmet döküldü Gök’ten, koptu bedenden etler,
Geçildi Yârdan/Serden, Şehit doldu hendekler,
Çınladı Gök Kubbe’den, Zafer müjdesi bekler.
ANLATIYORDU DEDEM, “ÇANAKKALE MAHŞERİ”,
ŞANLI MAZİYE GİDEM, SANKİ KIYAMET YERİ.
KEMÂLİ’de son mekân, sâdık kara topraktır,
Hakka gidecek her can, dökülecek yapraktır,
Dünya iki kapı han, geçemeyen ahmaktır,
İlim/Edeple/Erkân, kitabına bakmaktır.
KABRİME GELİRSENİZ, BİR FATİHA BEKLERİM,
KUL HAKKI VERİRSENİZ, KABULDÜR DİLEKLERİM.
KEMÂLİ
(01 OCAK 2019/SALI)
|
