:: ŞİİR


Eklenme: 04.12.2018 11:41 


Allah aşkı seni handan eylemiş,
Hak yolunda revân mısın Mevlâna.
Esrârlı dil sana neler söylemiş,
Aşk kolunda kervan mısın Mevlâna.

Elin oban üçyüz mevcut tebanla,
Hemi anan kardeş hemi babanla,
Ayrılmadan nice canla cananla,
Gönüllere ümrân mısın Mevlâna.

Belh/Nişabur/Bağdat/Mekke/Hac,
Şam/Halep/Malatya/Erzincan/Sivas,
Kayseri/Larende/Konya da mekân
Bağrı yanık büryân mısın Mevlâna.

İlmin tamamladın kırklı yaşında,
Şems'i Tebriz ile aşkın peşinde,
Bir mâna ki bâr bağlamış döşünde,
Zindanlara nûryan mısın Mevlâna.

Zikir misin/ Esma mısın dillerde,
Şöhretin söylenir ilde illerde,
Nakkaş gibi açtın ak güllerde,
Milletlete seyran mısın Mevlâna.

Giydin ferâceni çıktın dergâha,
Dileklerin sundun O nazargâha,
Diyardan diyara ol seyrângâha,
Yörüngesiz heryan mısın Mevlâna.

Şems’le verdin ikrarını canana,
Mürid mürşid ile gider cinana,
Münafiler cephe aldılar sana,
Naşilere pünhan mısın Mevlâna.

Yazmaya başladın dünyaya miras,
Mecalisi Seba/ Divani Kebir,
Fihi-i Mafih/Mektubatla/Mesnevi
Asırlara lisan mısın Mevlâna.



Yirmibeşbin altıyüzotuziki beyitin var,
Her bir beyitin öğüt feyiz zikir bâr,
Kur'an kölesiyem dedin ettin zâr,
Ağlar Çeşm-i Giryan mısın Mevlâna.

Sofiye serdarsın posta inerken,
Müridlerle hakka sema dönerken,
Ben oyum oda ben senim derken,
Zalimlere ferman mısın Mevlâna.

Nova yıldızısın ziyan artıyor ,
Senin feyzin karanlığı yırtıyor,
Gidin görün Konya’da yatıyor,
Rahmet dolu duman mısın Mevlâna.

Soyun Ebubekir Resülün dostu,
İkbal nöbetinde Kur'an’ın mesti,
Kime teslim ettin mühürü postu,
Son halkayı zaman mısın Mevlâna.

Ferâmuz’um bahtı yananlardanım,
Kevser Irmağından kananlardanım,
Adını her zaman ananlardanım,
Sen günahtan üryan mısın Mevlâna
FERÂMUZ ŞAHBAZ
VERDİĞİ İLHAMLA
İkrâr-ı Can, Can için, sevenler sarhoş olur,
Hak’tan geleni için, arayan O’nu bulur,
Mürşide karşı niçin, müridi unutulur,
Şeb-i Arus’u seçin, kâmil kolu tutulur.
MÜNÂFİLERE REHBER, FERMÂN OLDU MEVLÂNA!

Asırlara hükmeden, Kur’an’a köle olan,
Hakkın Divana giden, arayıp O’nu bulan,
Ömür boyu zikreden, boş olan yere dolan,
Mevlâ Rızası güden, Gül-ü Muhammed solan.
ESERLER MİRAS KALDI, HARMAN OLDU MEVLÂNA!

Günümüzde istismar, ideolojik âlet,
Bazılar elde ki mar, arama sen kemâlat,
Dünya geliyor dar, Kalem/Dilde menfaat,
Rağbette şimdi ağyar, sürüyorlar saltanat.
ÖTELER ÖTESİNDE, PİNHAN OLDU MEVLÂNA!

Eserler Altın Halka, Muhabbeti en ince,
Edep yanında, Akla, gelecek için gence,
Binlerce kelâm Halka, insanlara güvence,
Değeersiz atar takla, nâsibi olan bince.
CANLAR İÇİNDE CÂNÂN, SARMAN OLDU MEVLÂNA!

Dergâh-ı İzzettedir, Nazargâh-ı İlâhi,
Ahlak-ı İffettedir, her müminin silahı,
Muhabbet ülfettedir, takip eder ol râhı,
Zahmet-i Külfettedir, Soyu/Sopu/Ervâhı.
DERD-İ GAM OLANLARA, DERMÂN OLDU MEVLÂNA!

Mesnevi’yi aç oku, Divân-ı Kebir rehber,
Bin bir mânevi koku, dillerde daim Ekber,
Aradı, buldu “Yok”u, gönül bahçıvan rençber,
Şer/Bâtıl yalan şoku, topluma Reis/Önder,
MUKADDES BİR DÂVÂYA, KURBAN OLDU MEVLÂNA!

“İlim İlmi Bilmektir”, Ümerâ Gelmiş/Geçmiş,
Yoksa kuru emektir, ömrüne kefen biçmiş,
Tevhid-i Hak demektir, Bâde-i İksȋr içmiş,
Var olanı vermektir, nice diyara gitmiş.
MUHÂBBET-İ AŞKTA, DEVRÂN OLDU MEVLÂNA!

Gönülden olan zikir, Sabır/Şükür peşine,
Şöhret-i Şan’da fikir, az rastlanır eşine,
Hak Tohum olda ekil, bakma kokan leşine,
Cihadın yoksa çekil, dost/Yaren/Kardeşine.
DİYÂR-I ÂLEMLERE, SEYRÂN OLDU MEVLÂNA!

Allah Aşkına düşen, gönülden Handan olur,
Kâmil Ocakta pişen, aradığını bulur,
Coşku/Çağlayış ve Şen, kaygılardan kurtulur,
Mânaya Âhenk eşen, el üstünde tutulur.
AŞK YOLUNDA BİR KERVÂN, REVÂN OLDU MEVLÂNA!

Esrâr-ı Dil Hak’tan gelir, O isterse söyletir,
Deryâda su yükselir, Âşıkları inletir,
Cahil olan cücelir, kem olanı şenletir,
İman/Âmel yücelir, bülbülleri dinletir.
KARANLIK GÖNÜLLERE, ÜMRÂN OLDU MEVLÂNA!

Âşıklar gönül eri, Aşk Meydanında nefer,
Yevm-i Ezelden beri, yapıldı nice sefer,
Bozulur yaşlı deri, dillerde daim Ekber,
Otuz üç tekmil seri, Cihan-ı Âlem bekler.
KOR ATEŞTE GÖNÜLDE, BÜRYÂN OLDU MEVLÂNA!

KEMÂLİ böyle yazdı, Mevlâna Hak dostudur,
Arş’a çıkan niyazdı, Konya’da Aşk Postudur.
Bilmeyene ikazdı, Hakikatin aslıdır,
Nefsine çukur kazdı, Aşk Nizâmı faslıdır.
BU ASRIN KAOSUNDA, ZAMAN OLDU MEVLÂNA!
KEMÂLİ (İLHAN YARDIMCI)
(4 ARALIK 2018/SALI)

 
Diğer Şiirler

* YANGIN VAR!
* HADDİNİ BİL!
* GÖNÜLDEN DAMLALAR ( 236)
* GÖNÜLDEN DAMLALAR (235)
* GÖNÜLDEN DAMLALAR (230)
* PARA ALMAZ…
* MADDİ SIKINTI
* GÖNÜLDEN DAMLALAR ( 317 )
* GÖNÜLDEN DAMLALAR (315)
* GÖNÜLDEN DAMLALAR ( 310)


Tüm Şiirler

 
© 2006 - 2024 İlhan YARDIMCI
Tasarım & Yazılım Sinan Eldem