|
DEM-İ VUSLAT
Eklenme: 11.10.2018 14:17
Deprem olmuş tufan kopmuş fark etmez
Deli gönlüm bir sevdadan çark etmez
Ne vazgeçer ne de uslanırım ben.
Gam değil ekmeğim, aşım kesilse
Kör testere ile başım kesilse
Aşkın sofrasında beslenirim ben.
Sırılsıklam vurgunum can dostuma
Ağma bulut! Çakma şimşek üstüme!
Yağmur yağmasa da ıslanırım ben.
Enginlerde sığmaz içim içime
Oturmaz kalıba, girmez biçime
Çıkar yükseklere seslenirim ben.
Seferber olsa da eşyanın tümü
Hiç bir kuvvet taşıyamaz yükümü
Kendi yüreğime yaslanırım ben.
Bir elimde cımbız, birinde tarak
Körler aynasına gözsüz bakarak
Karanlık gecede süslenirim ben.
Gücenmeyin, darılmayın boşuna
Çene çalıp yorulmayın boşuna
Altın olsam gene paslanırım ben.
Ölüm döşeğinde en zor anımda
Sevgili! Yeter ki sen ol yanımda
“Dem-i vuslat” diye hislenirim ben.
Ahmet Süreyya Durna
(HECE TAŞLARI DERGİSİ- SAYI. 44 )
VERDİĞİ İLHAMLA
Deprem olsa, Tûfan kopsa,
Bu kalem Hak’tan çark etmez.
Talancılar hisse kapsa,
Bu Sevdânın aşkı bitmez.
İMANLA BESLENİRİM BEN!
Deli gönül Aşk sofrasında,
Dilek yoktur tafrasında,
Yıl/Ay/Günler, Haftasında,
İrfan arama softasında.
ÂHENKTE HİSLENİRİM BEN!
Can içinde Cânan olsa,
Mecnûn olup Leyla bulsa,
Daim Hak kapısı çalsa,
Menzil için yolda kalsa.
RAHMETTE ISLANIRIM BEN!
Sevdâkâr Aşkın yolunda,
Birlik/Dirlikle kolunda,
Yüce Mevlâ’nın “Ol!” onda,
Melek Sağ ile Solunda.
SEVGİYİ KISKANIRIM BEN!
Bir mazlûm görsem zûlümde,
Kırbaç elde bir zâlimde,
Edep/Erkânda Âlimde,
“Aldırma” diyen hâlimde.
FERYÂTLA SESLENİRİM BEN!
Körün aynası karanlık,
Rıza kapısı aydınlık,
Nefis isteği bir anlık,
Sȋnede aşkın gerdânlık.
ŞİRİN’E SÜSLENİRİM BEN!
Nefis ister hep güzeli,
Maya sağlamsa Ezeli,
Kâinat sırla bezeli,
Hakikat yolu sezeli.
NEFS İÇİN PASLANIRIM BEN!
KEMÂLİ Menzile yolcu,
Kalemi Aşk için kolcu,
Damlalar deryâda golcu,
Varsa Sağ ile Solcu.
GÖNÜLE YASLANIRIM BEN!
KEMÂLİ
12 EKİM2018/CUMA (CUMANIZ MÜBÂREK OLSUN, FİTNE ATEŞİ SÖNSÜN!)
|
