|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (58)
Eklenme: 05.09.2018 17:38
Baldır/Bacakta cömert, soyunan soyunana,
İffet pazarında mert, şehvetin gir koynuna,
Ahlak şimdi büyük dert, etiket tak boynuna,
Tebliğ oluyor hep sert, mayada bak soyuna.
“MODA” DENEN CANAVAR, AHLAK YEDİ BİTİRDİ,
DAHA NELER NELER VAR, BENLİĞİNİ YİTİRDİ.
Cadde/Sokaklar Plaj, Sahiller et pazarı,
Yosmayla et röportaj, ibret ile nazarı,
Hakikat söylersen öz, beklersin son hazarı,
Davul/Zurna olur saz, hatırlarsın Sezarı.
“ÖZGÜRÜM BEN YAPARIM, HEM ATATÜRKÇÜYÜM,
BÜYÜK PUTA TAPARIM, KARIŞAMAZSIN Kİ SEN”.
Ad Kavmi helâk oldu, Lut ile Semud da var,
Adalet yerin buldu, Nuh Tufanında Diyar.
Belâda güller soldu, insanda yeni ayar,
Kâinat leşle doldu, Hak’tan gelen bir mȋyâr.
AÇ KUR’ANI DA OKU, İBRET İLE ET NAZAR,
NEFSİNE AT, SON OKU, MEZAT İLE SON PAZAR.
Kıyamet yaklaşırken, Teknoloji zirvede,
İmanlar aklaşırken, imansızlar nerede?
Gönüller paklaşırken, Kir/Pas akan derede,
Âşıklar koklaşırken, sevdâkâr cenderede.
ELBET BİR GÜN KOPACAK, ALLAH/PEYGAMBER EMRİ,
ZİNA/BİNA ARTACAK, SONA ERECEK DEVRİ.
Âdem İmana muhtaç, İnsan en üstün varlık,
Başlarda Dua min taç, mâneviyatta darlık,
Karın tok, beyinler aç; yaşanıyor Şer Çarlık,
Şeytan’ın şerrinden kaç, Tevhit asıl uygarlık.
GELECEK ÂSİL MAYA, “ALTIN ÇAĞ” YAŞANACAK,
BAK HER GÜN DOĞAN AY’A, MȊZÂN’A TAŞINACAK.
Tağut halinde para, İnsan oldu esiri,
Akyüzler bazen kara, payda eşit kesiri,
Kanserden büyük yara, nefis ister Mesiri,
Cehâlet benzer mâra, kul çıkarmaz sesini.
DÜNYA ŞİMDİ KAN GÖLÜ, ZÂLİM ELİNDE KAMÇI,
MİLYONCA İNSAN ÖLÜ, MAZLȖM ÇADIRDA DAMÇI.
Bir kalem verin bana, ağlayan o olmasın,
Kểm olan sokman hana; Dostu, Düşman bulmasın,
Aşkı yükleyin cana, Sevdâ geri kalmasın,
Edep ile Erkâna, kâmil olan solmasın.
İÇİ BOŞ KALEM AĞLAR, SAZLIKTA KAMIŞ GİBİ,
HÂZAN MEVSİMİ BAĞLAR, KAOSTA BORAN/TİPİ.
Mârifet gergefinde, binler oya işlenir,
Hakikat hedefinde, acı soğan dişlenir,
Şahsiyet bedeninde, çile çeken şişlenir,
Mücevher sedefinde, iyi huylu fişlenir.
İTİMAT VAR İÇİNDE, TABURENİN AYAĞI,
ÜÇÜ SAĞLAM BİÇİMDE, “ADAM” YEMEZ DAYAĞI.
Damlalar hicrân oldu, bir ömür çile çekti,
Boş olan kaba doldu, mânaya tohum ekti,
Şair/Yazar çok boldu, Ruha Hakikat denkti,
Hicâp neden kayboldu, Zaman güzel örnekti.
HİCRÂN-I AŞK SEVDÂDIR, SEVDÂ ÇEKENDEN BİR SOR,
AŞKI VEREN MEVLÂ’DIR, GÖNÜLE DÜŞER BİN KOR.
“Kul” olarak yaşamak, demir dağları delmek,
Yuvalara taşımak, kervan yolda çevirmek,
Zor olanı başarmak, onun hakkından gelmek,
Mazlûm sırtı kaşımak, var olan şeyi vermek.
HÜSRÂNDA YAŞAYAN KUL, HAKKI TAVSİYE EDER,
SABRI BAŞARAN BİR KUL, KABRE GÜNAHSIZ GİDER.
Gönül büyük bir deryâ, damlalar akar gelir,
Bunu bilemez Parya, deryâda su yükselir,
Yazılsa büyük Arya, değersizler cücelir,
Anadolu Sakarya, Vatan/Bayrak yücelir.
DAMLALAR DERYÂ OLDU, KAPTANLI GEMİ GEREK,
ŞAİRİ ŞİİR BULDU, HAZIRLAYIN SİZ TEREK.
Hakkın dediği olur, KEMÂLİ Hakkı yazar,
Arayan O’nu bulur, Hikmet için de nazar,
Gaileden kurtulur, Kardeşlik/Sevgi Hazar,
Gün gelir unutulur, geçer binlerce Pazar.
ARASAT’TA TOPLANIR, İNSANLAR HESÂP VERİR,
MÜMİN OLAN AKLANIR, GÜNAHI HEPTEN ERİR.
KEMÂLİ
(7 EYLÜL 2018/CUMA)
|
