|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (51)
Eklenme: 27.07.2018 16:22
Bir dal tuttum, kırıldı; Meyveler yere düştü,
Nefsim buna darıldı, bilemem “Nefis Büstü”,
Fikir Ruha sarıldı, Ağyarla, Şerre küstü,
Neticeye varıldı, yılan/çiyan üşüştü.
BİR ÖMRÜN TARAFI BU, NE DAL KALIR, NE BUDAK,
TÖVBEYLE YÜZÜNÜ YU, ŞEHÂDET EDER DUDAK.
İnsan en üstün varlık, Yeryüzünde Halife,
Kanaat olmaz darlık, bunu alma hafife,
Zûlümle biten Çarlık, yapma sakın latife,
Bu nasıl bir Uygarlık, İmanda yok kalite.
YARATAN BÖYLE DEMİŞ, PEYGAMBERLER GÖNDERMİŞ,
KUR’AN’DA EMİR VERMİŞ, GERÇEĞİ ÖNE SERMİŞ.
“Aşk Şarabı” içenler, Nâr içine düşenler,
Nefse kefen biçenler, Yiyip/İçip şişenler,
Emmâreden geçenler, dergâhlarda pişenler,
Bu dünyadan göçenler, kabirlerin eşenler.
İMTİHAN KAPISINDA, HESÂP İÇİN BEKLERLER,
FITRATIN YAPISINDA, AYAK ÜSTÜ TEKLERLER.
Yaşıyorsan şükür et, doğmadan öleni gör,
Dua/Sabırla fikret, hak malı böleni gör,
Durma, daima zikret, Bayramla/Şöleni gör,
Terini dök te hak et, kazanıp güleni gör.
NE VERİRSEN ELİNLE, YÜK TAŞIRSIN BELİNLE,
KELÂM-I HAK DİLİNLE, EKSİK GÖRME KELİNLE.
Daldan düşen yapraksın, “Kuru Balçık” topraksın,
Belki de bir ahmaksın, Hak Emrini yapmazsın,
Ȇl/Âleme bakmazsın, Kapıda bir tokmaksın,
Allah’tan hiç korkmazsın, bir mum bile yakmazsın.
ALLAH’A DÖN, BİR KUL OL; DİKENİ OLMAZ GÜL OL,
NEFSİNİ YAK TA KÜL OL, BOŞ OLAN HER KABA DOL.
Bir gün yok olacaksın, Ecel-i Hak gelirse,
Kaderi bulacaksın, Allah emir verirse,
Sararıp/Solacaksın, bedende ruh erirse,
Kabirde kalacaksın, âmel yanan gelirse.
NEFSİN SATIN AL, KURTUL; ÂMEL KURTARIR SENİ,
KABA İSEN, KALK YONTUL; OLMA DENİDEN DENİ.
KEMÂLİ yine yazdı, damlalar akar oldu,
Kalemi çukur kazdı, mânalar geldi doldu,
Zâlimlere ikazdı, Vahdette iki koldu,
Dualarla/Niyazdı, kırık lâlesi soldu.
YOLCU OLUR GİDERLER, RAHMETİN KAPISINA,
AZIK YOKSA NE DERLER, KEDER/GAM//KAYGISINA.
KEMÂLİ
(27 TEMMUZ 2018/CUMA)
|
