|
SON KALE, SON KARAKOL
Eklenme: 29.06.2018 12:05
“Son Kale/Son Karakol” Bu Millete emânet,
Tevhit/Vahdet çift kol, Yurda etme hıyânet,
“Sağ” olsun, isterse “Sol”, tefrika bir felâket,
Peygamberi İzde yol, İman dolu saadet.
EMÂNET-İ MÜBÂREK, ECDAT BIRAKTI BİZE,
DÂVÂ İÇİN ŞEHÂDET, SIZILAR İNER DİZE.
Nifâk sokmak isterler, Dirliği bozmak için,
Hâinleri beslerler, binlerce Neden/Niçin?
Siyon/Mason seslerler, Oyun/Tuzaklar biçim,
Zahir kalay, süslerler, Bâtıldan Hakkı seçin.
DÜŞMAN ASLA UYUMAZ, SU UYUR YATAĞINDA,
FİTNE RÜZGÂRI DURMAZ, BOĞULSA BATAĞINDA.
Şeytan’ın Uşakları, Palikarya Tohumu,
Leş dolu kucakları, aratmazlar lağımı,
Nesilde kuşakları, Çetelede boğumu,
Karanlık ocakları, zina olan doğumu.
ZAKKUM EKİLEN YERDE, GÜLLE/ÇİÇEK BEKLEME,
SONRA GİRERSİN DERDE, BOŞUNA EMEKLEME.
Bir millet neden ağlar, Tarih yalan söylerse,
Şahittir Zaman/Çağlar, Hakikatler böyleyse,
Ferhat delmişse dağlar, Şirin aşkı öyleyse,
Fikirde hâzan bağlar, Şûûr umut düylerse.
AĞLAYAN BİR GÜN GÜLER, GÖZYAŞLARI KESİLİR,
ARADAN GEÇER GÜNLER, OLMUŞ ÇIBAN DEŞİLİR.
Önce kendine bir bak, mayan nereden gelir,
Ezel/Ervâhın pek pâk, Mazi Ruhta yücelir,
Nefsin için bir mum yak, düşünmeyen cücelir,
Böyle buyuruyor Hak, İman varsa yükselir.
KARANLIKTA BİR IŞIK, ÖNÜ GÖRMEYE YETER,
SOFRADA HELÂL KAŞIK, KANAAT LOKMA İSTER.
KEMÂLİ Hak’tan yana, binlerce şiir yazdı,
Yaban sokmayın Han’a, gönülden bir ikazdı,
Kıymayın mazlûm cana, Dua ile Niyazdı,
Kir/Pas sokmayın kana, nefsine mezar kazdı.
KEMÂLİLER EKSİLMEZ, NİCE ŞAİRLER GELİR,
İMANSIZ HAKKI BİLMEZ, AŞKLA DERYÂ YÜKSELİR.
KEMÂLİ
(29 HAZİRAN 2018/CUMA)
|
