|
DÜNYA’YI DURDURUN
Eklenme: 23.04.2018 16:05
Dünya’yı durdurun, inecekler var,
Nȋzâmı kurdurun, olmasın hiç dâr,
Hesâbı sordurun, sevdâda dȋdar,
Yokları buldurun, bilmesin ağyâr.
DÜNYA BİR İSTASYON, İNSAN YOLCUSU,
AKİBETTİR EN SON, OLMAZ KOLCUSU.
Bir dünya ver bana, hemen alayım,
Cânândaki cana, sevgi bulayım,
Kir karışmaz kana, şahit olayım,
Yaban sokma Hana, yalnız kalayım.
EKİLEN BİÇİLİR, SAĞLAM TOHUMLA,
GÜZELLER SEÇİLİR, ÂHENK BOĞUMLA.
İki kapılı han, girer, çıkarsın,
İzzet ile Divân, coşup akarsın,
Kalkar bir gün Kervân, ateş yakarsın,
Döner elbet Devrân, candan bıkarsın.
DAMLA DAMLA OL, AK, DERYÂLAR İÇİN,
KARANLIĞA MUM YAK; SORMA NE, NİÇİN?
Kalmamış kimseye, bu fâni Dünya,
Ne düşer hisseye, çok uzak Hanya,
Aldanma cüsseye, olur angarya,
Gitme Kiliseye, söylerler Parya.
PEYGAMBER’E KALMAYAN, BİZE Mİ KALIR?
HAK KAPI ÇALMAYAN, ZÂLİM ALÇALIR.
Milyonca yıl geçmiş, ölüm mukadder,
İnsandan Kul seçmiş, Mevlâ böyle der,
Kefe/Gömlek biçmiş, yazılı Kader,
Taşı başa dikmiş, doğurmuş mader.
ECEL DERLER ADINA, SONUNDA GELİR,
HEP GETİR YÂDINA, İMAN YÜCELİR.
Tohumdan ibret al, ekersen biter,
Olma sağır, kör, lal, tefekkür ister,
Kelâmın olsun bal, dağılsın sisler,
Yeme meyveyi kal, zehiri besler.
BİTEN DALLAR VERİR, PEŞİNDEN MEYVE,
ÇELİK/DEMİR ERİR, KENDİN HOR GÖRME.
Al dünyamdan sevdâyı, çektiğim yeter,
Yarab çektirme âhı; aşk, âşık ister,
Verin secdegâhı, imanım besler,
Ezelden bil Ervâhı, doyacak hisler.
ÇEKEN BİLİR SEVDÂYI, HİCRÂN-I AŞK DA,
UNUTMA MEVLÂ’YI, HER YERDE, ARŞ DA.
KEMÂLİ’de Kalem, “Hece Taşları”,
Şahid-i Hak Âlem, eğik başları,
Kırık Sümbülle/Lâlem, Hilâl kaşları,
Kesin siz irsâlem, akan yaşları.
EĞİLİR SECDEDE, EĞİLMEZ BAŞLAR,
HUZUR VAR VECDEDE, İNER AĞAÇLAR.
KEMÂLİ
(24 NİSAN 2018/SALI)
|
