|
KÂMİL KİŞİDİR
Eklenme: 24.10.2017 16:37
Kaşık ile alıp, kepçe dağıtmak,
Yiğit kişinin, kâmil işidir.
Mazlûm kapı çalıp, yoksul çağırtmak,
Kemâlat sesinin, akıl bişidir.
KANAAT VE SABIR, BÜYÜK SERMÂYE,
NETİCE BİR KABİR, MUTLAK GİRMEYE.
Nerde şimdi kâmil, Edep/Erkânla,
Ehliyetle âmil, İlim/İrfanla,
Sorumluluk hâmil, Gayret-i Canla,
Tekmil mütekâmil, âsil bir kanla.
DEĞERLERİ KAYBETTİK, KARANLIK YOLDA,
SAYISIZ AYBETTİK, EL KALDI KOLDA.
Yol, iz gösteren kim, nasıl bir izde?
Kim kimlere hakim, nasırlı dizde?
Kötüden de vâhim, aranan gȋzde,
Kimler tutar sâim, sen ile bizde?
YILLARCA ARADIK; REİS, KILAVUZ,
HAYATI TARADIK, BULSAK BİR YAVUZ.
Kılavuz yol bilmez, kervân nerede?
Secdeye eğilmez, saklı berede,
Sunalar sevilmez, akmaz derede,
Günahını silmez, Müslim yinede.
YOLLA İZ YARIŞTI, KILAVUZ NETSİN?
İT/KÖPEK BARIŞTI, NEREYE GİTSİN?
Ayaklar baş olmuş, başlar ayakta,
Dengini denk bulmuş, tutan dayakta,
Gül benizler solmuş, torpil kıyakta,
Saçlarını yolmuş, maznun yatakta.
KİN KİMLE BARIŞTI, AT İZİNDE İT.
DUA YALVARIŞTI, ARŞ KATINA GİT,
“Utanma” bilmeyen, vicdan karadır,
Tohum ekilmeyen; pulla, paradır,
Doğru çekilmeyen, kantar daradır,
Gözyaşı silmeyen, gönül yaradır.
UTANMA VE VİCDAN, TOPRAKLA/TOHUM,
ÖLÇÜDEDİR HER AN, DİKENSİZ BOĞUM.
Kimin ki mayası, sağlam olursa,
Edeple/Hâyası, irfan bulursa,
Âr/Namus kayası, temel kalırsa,
Beklenen yayası, menzil alırsa.
OLUYOR BİR HAZIK, DOYUMSUZ LEZZET,
DEĞİL İSE YAZIK, BULUNMAZ İZZET.
Vicdan olursa ak, beden dik durur,
Ahlak kalırsa pak, nabız aşk vurur,
Cömertlikte ırmak, nefiste sürûr,
İstersen bir mum yak, zalim kudurur.
İMAN, BİRDE VİCDAN, YIKILMAZ BEDEN,
İHSAN EDER YEZDÂN, SORULMAZ NEDEN.
KEMÂLİ sıralar, mânalar çıkar,
Kem kalem kıralar, gönüller yıkar,
Hakkı haykıralar, deryaya akar,
Aşk için çıralar, nâra, nûr takar.
SORUN HECELERE, AZ MI AĞLADIM,
HİCRÂN GECELERE, DİVAN BAĞLADIM.
KEMÂLİ
(25 EKİM 2017/ÇARŞAMBA)
|
