|
NE DEDİLER?...
Eklenme: 18.08.2017 12:45
“MİLLET NEDEN AĞLAR?” diye sordular,
Ceninleri kürtaj diye boğdular,
Tarihin canlı şahidi oldular,
Fikir yoksulu, sınıfta kaldılar,
Milletin önünde hep alçaldılar.
AĞLADILAR, YILLARDIR AĞLIYORLAR,
AKLAR YERİNE, KARALAR BAĞLADILAR.
“MABETSİZ ŞEHİR” dedi, bağırdılar,
İsyanla meydanlara çağırdılar,
Göbek şişkin kilodan ağırdılar,
Bayrak açarak, sonra dağıldılar,
Kısır koyun olup da sağıldılar.
BUGÜN HER KÖŞEDE, BİR CAMİ EKBER,
KUR’AN/SÜNNET/AŞKLARI OLDU REHBER.
“TÜRK OĞLU DÜŞMANINI ZTANI” kitap,
Cesûr yüreklerden çıktı bu hȋtâp,
Zillet için yapıldı, bin bir hesâp,
Alınlarda kara bir leke nisap,
Öldürdüler, oldular zalim kasap.
ATİLHANLAR GELDİ GEÇTİ BU HANDAN,
NİCE ÜSTAD HAYKIRDI ÖTE YANDAN.
“YAĞMUR ALTINDA BERABER ISLANDIK”,
Zaferlere zafer katan destandık,
Tövbe ettik, günahlardan pişmandık,
Savaşlarda mevzilere yaslandık,
Kılıç kında kaldı, san ki paslandık.
BERÂBER YÜRÜDÜK, AŞKLA YOLLARDA,
ŞEHİTLER TAŞIDIK, BİRLİK KOLLARDA.
“GİT OĞLUM GİT; YA ŞEHİT OL, YA GAZİ!”,
Tarihte yer aldı şerefli mazi,
Kaldırdık savaştan kalan enkazı,
Dergâhlarda yaşadık sevgi hâzı,
İnandık, yaşadık; Kader-i Yazı.
CEPHEYE GİDERKEN KINALI ELLER,
ARDINDAN DUALAR, NİYAZLI DİLLER.
“YÜRÜMEKLE YOLLAR AŞINMAZ” Sülü,
Kıskandırdın goncalarda bülbülü,
Bilemedin, Ali taşır Düldülü,
Isparda,İslamköyü’müzün gülü,
Gittin/Geldin kırdın Lâle/Sümbülü,
GİTTİN EN SONUNDA, KARA TOPRAĞA,
MUHTAÇ OLDU, SİYÂSETİN AHMAĞA.
Üstadım “VATAN/SAKARYA” demiş,
Eren/Evliyada bir damla ermiş,
Hayatını Hak dâvâsına vermiş,
“Asım’ın Nesli” ne fikir düylemiş,
Çekinmeden doğruları söylemiş.
YÜZ ÜSTÜ SÜRÜNDÜN KALK SAKARYA,
HASRETİNLE, HER GÜN YORGUN AKAR YA.
“İNCİNME İNCİDENDEN!”, Velȋ sözü,
İncinmek istemezsen, asıl özü,
Arkaları gören iki gözü,
Söndürme ocakta nâr olan közü.
Derceyle yerinde kemâlat sözü.
İNCİTME/İNCİNME, KARINCA EZME,
DOSTUNA GÜCENME,BOŞUNA GEZME.
“ADALET MÜLKÜN TEMELİ”, yok eşi,
Peygamber söylemiş, daha nicesi.
Âdil olanların bitmez hecesi,
Adalet olmayan kara gecesi,
Arş Kata çıkar müminin secdesi.
ADALET OLMAZSA, ZALİM HÜKMEDER,
SONUNDA HESÂBI MȊZÂN’A GİDER.
“GÜLLERDE DİKEN OLMA, GÜL DİKEN OL!”
Kemâli demiş, böyle de yaşamış,
Binlerce şiiri yazmış, başarmış,
Mazlûmların sırtlarını kaşımış,
Sırtında vebâli, aşkla taşımış.
DAHA NİCELERİ SÖYLEMİŞ, GİTMİŞ,
“SAĞIR SULTAN” BİLE, BUNU İŞİTMİŞ.
KEMÂLİ
(19 AĞUSTOS 2017/CUMARTESİ)
|
