|
AĞLAMA!
Eklenme: 10.08.2017 13:03
Ağlama âsȋl tohum,
Doğarken öldürdüler.
Fikirde açtın boğum,
Vahdet’i böldürdüler.
AĞLAMA, GÜNEŞ DOĞAR,
KARANLIKLARI BOĞAR.
Ağlama, mazlûm çocuk,
Seccademiz ıslanır.
Sırtında yırtık gocuk,
Merhâmetim paslanır.
AĞLAMA, DAYANAMAM,
PÜR HALİME YANAMAM.
Ağlama, Anam/Bacım,
Islanır diken tacım,
Dualara muhtacım,
Derd-i Devâ ilacım.
AĞLAMA, YAŞIN AKMAZ,
FERYÂDAN KİMSE BAKMAZ.
Ağlama Gün ışıdı,
Tanyerinde andınlık.
Sırtını kim kaşıdı?
Ruhlar şimdi karanlık.
AĞLAMA, BİZİ ÜZME,
ADALET OLDU DÜZME.
Ağlama, diriliş var,
Öteler ötesinden,
Bunu bilemez ağyâr,
Âhenkler bestesinden.
AĞLAMA, YÜKSELİR SU,
YÜZÜNÜ DUAYLA YU!
Ağlama, can cânânım,
Sevgii sevdâda esir.
Hicrân-ı Aşk yaranın,
Paydası eşit kesir.
AĞLAMA, UTANIRIM,
GÖZLERİNİ TANIRIM.
Ağlama, güller açar,
Ravzâ’da bekleyen var.
Bülbül goncadan kaçar,
En güzel Vatan diyar.
AĞLAMA, HİLÂL AĞLAR,
YILDIZ KARALAR BAĞLAR.
Ağlama, kökte sürgün,
Bozulacak oyunlar.
Gelecek olan düğün,
Filiz verdi tohumlar.
AĞLAMA, SÜTRE OLUR,
GAM GELİR, SENİ BULUR.
Ağlama, Destan Millet,
Yedi düvel var gıllet,
Şer için daim zillet,
Millȋ Ruh olmaz illet.
AĞLAMA, TARİH YAZAR,
HAK GELİR, BÂTIL AZAR.
Ağlama KEMÂLİ kalem,
Yazar/Şair usandı.
Biliyor cümle âlem,
Hakkı küfür kıskandı.
AĞLAMA, BEN AĞLAYIM,
SECDEDE EL BAĞLAYIM.
KEMÂLİ
10 AĞUSTOS 2017/CUMA
|
