|
KENDİN DÜŞERSİN
Eklenme: 03.08.2017 16:00
Kazarsın kuyuyu, kendin düşersin,
Karanlık kuytuyu, nasıl geçersin?
Gaflet-i Uykuyu, daim sezersin,
Terket kuruntuyu, kendin biçersin.
ECDÂDIN SÖYLEMİŞ, NE GÜZEL BİR SÖZ,
HAKİKAT BÖYLEYMİŞ, GÖRSE GÖREN GÖZ.
Hak Mesajlar veren, kaç şair kaldı?
Kemâliyle eren, kaç mâhir kaldı?
Dikenli gül deren, ve dair kaldı,
Toplayıp ta seren, ol vesair kaldı.
AYNALARA BAK, KENDİN GÖRÜRSÜN,
CAHİLDEN OL IRAK, HUZUR BÜRÜRSÜN.
Ateşin görevi, eli yakmaktır,
Binlercesi nevi, deli, ahmaktır,
Gönüldeki sevi, dalda yapraktır,
Nefsindeki devi, yiyen topraktır.
MAŞAYLA TUTARSAN, ELLERİN YANMAZ,
HELÂLİ YUTARSAN, RUHUN ALÇALMAZ.
Baksana Âleme, Dünya dönüyor,
Sümbülle/Lâleme, nasıl büyüyor?
Hak yazan kaleme, düşman ürüyor,
Kat/Yat/Ev/Şaleme, ömür sürüyor.
ZAMAN SENİN İÇİN, BİR ÖMÜR BOYU,
HUZUR İLE GEÇİN, DOLSA DA KUYU.
Helâlinden kazan, yavruna yedir,
Oğul ile kızan, kanaat giydir,
Sana rızık yazan, kenden sor kimdir?
Şair/Yazar/Ozan, tutacak eldir.
HARAMA GÖZ DİKME, YUVAN YIKILIR,
ÇÜRÜK TOHUM EKME, BOŞA ÇIKILIR.
Varlığın içinde, yokluğu ara,
Sorular niçinde, var ise kara,
Kader-i Biçimde, olursa yara,
“Ben” liğin hiçinde, düşmezsin dara.
DAĞITAN BİR EL OL, HAKTA ÜSTÜNSÜN,
BOŞ OLAN KABA DOL, NEDEN KÜSKÜNSÜN?
Gençliğe aldanma, gelir de geçer,
Bal/Börek dadanma, nefsin hep ister,
Zalime budanma, ihânet besler,
Ateş/Kor’a yanma, direncin göster.
GENÇLİĞİN BİR KÖPRÜ, YAŞAR, GEÇERSİN,
HAYAT OLSA TÖRPÜ, AHRET BİÇERSİN.
KEMÂLİ kemâl de, Kelâm-ı Kibar,
Şiirler Âlem de, bir küçük ğıbar,
Mezat ihâlem de, binler mesaj var,
Sırlarım lâlem de, bilemez ağyâr.
KABRİMİN TAŞINA, BİR DÖRTLÜK YAZAN,
FATİHA BAŞINA, DUA/NİYAZIN.
KEMÂLİ
(4 AĞUSTOS 2017/CUMA)
|
